สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

ตามกระแส Line

(1/1)

แม็ท:
                        ก่อนหน้านี้..ก็ดีดี..คุยกันได้
                       พอมี Line ไฉนเลย..เป็นแบบนี้
                       เมื่อก่อนโทร..เธอก็รับ..สายทุกที
                       มาตอนนี้..ตามกระแส..คุยแต่ Line

                       ฮึ!..ไม่รับ..ไม่โทรกลับ..นับว่าแปลก
                       สาเหตุแรก..ที่เธอ..ไม่รับสาย
                       คงมัวก้ม..รูด..จิ้ม..ยิ้มกับ Line
                       เช้าจนสาย..บ่ายจนเย็น..เห็นประจำ

                       กลัวจะเสีย..สายตา..เวลาแก่
                       นั่งก้มเพ่ง..เก่งแท้..แม่งามขำ
                       เสียง'ติ๊งต่อง'..เป็นต้องหยุด..สิ่งที่ทำ
                       มาหลอกอำ..ทำคุยเหมือน..เพื่อนกลุ่ม Line

                       พอหนักเข้า..เธอปิดเครื่อง..อ้าง..แบตหมด
                       เริ่มโป้ปด..ลืม..เปิดเสียง..เลี่ยง..รับสาย
                       ฮึ..ใช่ซิ!..เพราะเครื่องพี่..ไม่มี Line
                       จะเป็นตาย..ไม่สนกัน..มัน..น่ากลัว

                       อย่าฟุ้งเฟ้อ..เห่อ..กินเที่ยว..ประเดี๋ยว..หมด
                       ต้อง..ผ่อนรถ..ส่งบ้าน..นะ'ทูลหัว'
                       ทั้ง..น้ำ..ไฟ..กินจ่าย..ใช้ส่วนตัว
                       รู้มั้ย..'ผัว'..หาไม่ทัน..มัน..เหนื่อยใจ

                       ตามกระแส..แห่..เล่น Line..ในกลุ่มเพื่อน
                       เสียง'ติ๊งต่อง'..มันร้องเตือน..เพื่อนคนไหน
                       ดูสำคัญ..มากเหลือ..เหนือสิ่งใด
                       จนลืมใคร..ที่ห่วงใย..ได้..ทั้งคน

                       โลกความจริง..ยัง..กินใช้..หายใจอยู่
                       จงเรียนรู้..โลก..มายา..อย่าสับสน
                       มัวหลงเพลิน..เกินอัตรา..พาอับจน
                       ใคร..บางคน..คอยเฝ้าหวง..และ..ห่วงเธอ

                       ขี้ตามช้าง..อย่างมัวเมา..เอาอย่างเพื่อน
                       ฟังคำเตือน..สักนิด..อย่า..คิดเผลอ
                       คนรอบข้าง..ต่าง..เสียใจ..ไม่อยากเจอ
                       วันที่เธอ..จะหวนเชื่อ..ไม่เหลือ..ใคร

                       หมั่นเก็บหอม..ออมริบ..จากสิบร้อย
                       แม้นเพียงน้อย..ก็ซื้อยา..เวลา..ไข้
                       หากฟุ่มเฟื่อย..เรื่อยเปื่อย..ก็หมดไป
                       แบ่งกินใช้..เหลือ..ออมเพียง..เลี้ยง..ตัวเอง


                                    แม็ท เมืองชล    ๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๗        ๒๒.๒๙ น.

บุญเทิด:
เยี่ยมเลยคุณแม๊ท สุดยอดชอบครับ  :'e:133 :'e:133 :'e:133

ชบาบาน:
ขอบคุณมากๆขอรับท่านแม้ท เมืองชล เทคโนโลยีมันก้าวไปข้างหน้าเรื่อยๆจนตามไม่ทัน ยิ่งคนแก่อย่างกระผมด้วยแล้วตามจนลิ้นห้อยแหละขอรับ

ลุงชัย นรา:
.... 5 5 5 อย่าไปไล่ตาม เทคโนโลยี มันเลย ท่าน ชบาบาน เอาแค่ เปิด ปิด คอมพ์ ค้นหา ข้อมูล จากอากู๋ ้(รุ่นๆเรานะ)

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ