ผู้เขียน หัวข้อ: ยักษ์ยับ (อ่าน 3603 ครั้ง)

บุญเทิด · « **เมื่อ:** 07/พ.ค./14 20:07น. »

ยักษ์แสยะ ยิ้มย่าม ยามยึกยัก       ไม่ตระหนัก รักษาคำ ที่พร่ำขาน
ด้วยเป็นยักษ์ ยอดหยิ่ง ยิ่งนานวัน       คำเคยมั่น มันยั่วเย้า เขาแค้นเคือง ..

อีกยักษ์หนึ่ง ซึ่งโดนยักษ์ เจ้ายักยึก       ให้รู้สึก ยอดแย่ แลเขาเขื่อง
ถือว่าตัว ตนแน่ แลชำเลือง       มาคุยเขื่อง ข้างกัน หมั่นใส้จริง ... บร๊ะแล้ว

ด้วยยักษ์หยาม นามกระฉ่อน ก่อนเป็นหนี้    ดูทำซี มียักท่า หาเกรงกริ่ง
ทวงเท่าไร ไม่จ่าย ช่างร้ายจริง     ขืนทำนิ่ง ดังกริ่งเจ้า ยักเข้าโคลง .... นี่แน่ะ ( เล่นชายโคลงเจ้าขี้ไม้ไปหนึ่งดอก )

ยักเข้าโคลง ลงไปกอง ร้องหน้าเบี้ยว        ลำตัวเขียว เขี้ยวสั่น พลันร้องหลง

   ( โอ๊ย . โอยโอ๊ยเจ็บ โอ๊ยโอยโอ๊ยเจ็บ เจ็บแทบทนไม่ด๊ายยย .. อิอิอิ )

ยักษ์เสียท่า ถลาร่อน อ่อนแรงลง       กัดฟันส่ง หมัดไป เข้าปลายคาง ... นี่แน่ะ ( หมัดข้าก็มี )

ยักษ์โรมรัน พันตู ดูไม่ชัด          หมัดแลกหมัด ฟัดกัน ยันรุ่งสาง
ดูไม่มี ทีท่า จะลาวาง          เป็นเวิ้งกว้าง วังใหญ่ กลายท่าเตียน อิอิอิ ...

ยักษ์ยิ่งใหญ่ ไม่ยอมกัน มันก็แหลก       มวลหญ้าแพรก ต้อง แหลกราญ ดั่งท่านเขียน
ท่านกล่าวไว้ เป็นกลอน ตอนข้าเรียน       อาจจะเพี้ยน ผิดไป สงสัยเมา อิอิอิ .

หากสองยักษ์ ปักใจ หมายเข่นฆ่า       ทั่วพารา ล้มตาย คงอายเขา
เหล่าเสือโหย โอ๊ย .. มาเยือน ดังเพื่อนเรา    กินอิ่มเจ้า.... ก็อ้าวไป ...ไม่มาเมียง

เรื่องเก่าเก่า เล่าต่อ เป็นข้อคิด       ขอมวลมิตร ไตร่ตรอง ผมร้องเสียง
สิ่งเห็นอยู่ ดูคล้ายยักษ์ ชักไกล้เคียง       เริ่มส่งเสียง ฮ่ำฮ่ำ หมายคว่ำกัน

ด้วยคนเมา เล่าต่อ คล้ายล่อหลอก       แต่งเรื่องบอก ออกไป ให้เขาขัน
เมื่อปวงยักษ์ รักเมือง มีเรื่องกัน       เมื่อตอนนั้น ท่านตรองดู รู้เรื่องเอง .....