สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

ร่มรั่ว

(1/1)

บุญเทิด:
                      ร่มรั่ว

เป็นร่มเก่า เขาอาศัย ได้หลบร้อน          คลายลดผ่อน ร้อนกาย ไต้ร่มรั่ว
พอป้องแดด คุ้มฝน พอทนตัว          แดดร้อนหัว ตัวปอนฝน พอทนประทัง ...

จะพึงหวัง ว่าร่ม ห่มกายปก          ได้อุ่นอก เอมกาย หมายอย่าหวัง
เพียงร่มเอง ก็อ่อนล้า ทำท่าพัง          อ่อนกำลัง กางกั้น ต้านแดดแรง

หนึ่งมานพ อาศัย ไต้ร่มเก่า          คนธรรพ์เข้า โรมรัน ฟันกำแหง
ไต้ร่มเก่า เข้าตีฟัน กันหมดแรง          แล้วสำแดง ว่าร่มใย ไม่ช่วยเลย ..

ร่มกั้นฝน ทนแดดนาน ใช่กันชั่ว          กันใจมัว มืดธรรม กรรม .. ร่มเอ๋ย
หากันได้ ดั่งหวัง ว่างเปล่าเลย          ร่มทำเฉย ด้วยเลยหลัก จักป้องภัย ...

เขาโรมรัน ก้านร่ม ต้องคมมีด          รอยคมกรีด ก้านระบม ร่มใจหาย
เพียงร้อนมา หาร่มเก่า เขาก็ไป          ดูหรือใจ ไม่คำนึง ถึงร่มเลย

ร่มกันแดด กันฝน ให้คนชื่น          ทนกล้ำกลืน ยืนช้ำ ทำนิ่งเฉย
ป้องให้เขา คลายร้อน นอนเสบย          ร่มไม่เคย ขอเขา เอาบุญคุณ ...

เพียงหนึ่งหนอ ขอใจ ให้ร่มบ้าง          เพียงเช็ดล้าง บางคราว เขาเกื้อหนุน
ไม่ต้องเปลือง เงินทอง มากองพูน          เพียงเห็นคุณ ร่มเก่า คราวมองมา..

ร่มยืนร่าง กางคุ้ม คลุมแดดฝน          เหมือนเช่นคน คอยคุ้มครอง ป้องรักษา
จนทรัพย์สิน สิ้นไร้ ในเงินตรา          ยากจะหา ร่มเงา ให้เจ้าสะบาย .........

และมีเพลงมาฝากเช่นเดิมครับ ไม่เกี่ยวกับสำนวน แต่อยากนำมาฝากครับ  :'e:37

ชบาบาน:
ขอบคุณมากๆขอรับกระผม นอกจากบทร้อยกรองแล้ว ยังแถมเพลงดีๆเพราะๆมาอี ซึ้งจริงๆขอรับกระผม

บุญเทิด:
ขอบคุณพี่ชบาบานนะครับ ที่คอยช่วยชี้แนะ และเป็นกำลังใจให้พวกเรา และ เพื่อน ๆ ในห้องนี้ มิได้ขาด ถือว่า นำเพลงดี ๆ มาชื่นชม ผสมสำนวนบ้าน ๆ เล่าสาระพัน ให้อ่านกันพอได้ครึ้่ม ถูกมั่งผิดมั่ง ก็ถือว่าได้มาร่วมพบปะสังสรรค์กันนะครับพี่  :'e:94

ลุงชัย นรา:
...มันไม่ใช่ สำนวนบ้านๆ แล้วนะ คุณ บุญเทิด สุดยอดมากๆ ครับ เปรียบเปรย ได้ดีมากเลย คม ขึ้นทุกวัน ขอเป็นกำลังใจให้ นะ ครับ.......

เล็ก บุรีรัมย์:
ที่นี่มีศิปินแต่งกลอนเก่งมากครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ