สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

แว่วเสียงซึง

(1/1)

ลุงชัย นรา:
......เมื่อมีซอ..ก็ต้องมี ซึง...สานต่อจาก คุณบุญเทิด นะครับ
แว่วเสียงซึง
.....แว่วเสียงซึงซึ้งใจของใครหนอ
ราวตัดพ้อต่อรักที่หักหาญ
สะเทือนโสตโอดครวญชวนทรมาน
แทรกซึมซ่านซาบทรวงจนดวงใจ

ระรัวสายละม้ายเสียงสำเนียงสื่อ
โอ้ตอนนี้คนดีพี่อยู่ไหน
เสียงซึงกลุ้มรุมเร้ารึงฤทัย
โถทำไมไม่หวนมาหาเล่าน้อง

หรือว่าหลงลืมจำตอนสัมผัส
พาฝึกหัดซึงหนอสองต่อสอง
ซึงซ่านซึ้งรวมหนึ่งในทำนอง
พฤกษ์ไพรของป่ารักสักขีเรา

โอ้เจ้าเอ๋ยเคยชิดสนิทสนม
อภิรมย์รักอยู่ท่ามภูเขา
ไยกลับลืมเสียสิ้นถิ่นบ้านเรา
ลืมลำเนาเรานี้ที่ใจภักดิ์

จะตัดสิ้นเยื่อใยอย่างไรขาด
สายสวาทช่างแสนเหนียวแน่นหนัก
จะลบล้างอย่างไรหนอในรัก
ยากยิ่งนักยิ่งเพียรยิ่งพ่ายพัง

เสียงซึงโศกเศร้าสร่างจางจนจบ
ทุบทำลายทำนบน้ำตาหลั่ง
แม้เพลงซึงซึ้งใจได้หยุดยั้ง
แต่ความหลังยังบรรเลงเพลงกรีดทรวง...

https://www.youtube.com/v/rWFLZgjCb74?version=3&amp;hl=th_TH"></param><param name=

ขอขอบคุณ treetree6969 จาก youtube

บุญเทิด:
ทำอย่างไรหนอ ผมจะพรรณา ได้ดีเช่นนี้ บทประพันธ์เห็นภาพเชียวครับ วงสะล้อซอซึงก็เพราะมากจริง ๆ  :'e:133 :'e:133 :'e:133

บุญเทิด:
เสียงสะล้อ ซอซึง ซึ้งบรรเลง       
ขับขานเพลง ไพเราะ เสนาะศิลป์
ผสมศาสตร์ ผสานเสียง สำเนียงดิน     
สะล้อถิ่น ไทยเหนือ ไม่เบื่อฟัง ..    ( แจมด้วยครับพี่ชัย   :'e:37 )

ชบาบาน:
กระผมเข้ามาอ่านตอนตี3 กว่าบรรยากาศชวนให้อารมณ์ล้ำลึก ทั้งบทร้อยกรองและเพลง ขอบคุณทั้ง2 ท่านขอรับกระผม

ลุงชัย นรา:
...ขอส่งบทกวีบ้านนอก และเพลงผ่อนคลายให้ท่านชบาบาน และทุกท่านที่ทำเพื่อปวงชนชาวไทย ขอส่งกำลังใจมาให้ครับ......

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ