สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า
หนุ่มไร่อ้อย
คนชายแดน:
หนุ่มไร่อ้อย
มองข้างกายไร้วีแววเขาเคียงข้าง
มองข้างทางไร่อ้อยมีแต่เฉา
มองไร่อ้อยคงน้อยใจเหมือนกับเรา
มองใครเขามีคู่ดูชื่นชม
หนุ่มไร่อ้อยน้อยใจในความรัก
ช่างอาภัพเรื่องรักให้อับเฉา
มองไร่อ้อยเวิ้งว้างกลางขุนเขา
ให้เหี่ยวเฉาเหงาตายคล้ายกับเรา
ยิ่งหนาวลมโชยมาพาให้คิด
ขาดมวลมิตรชิดใกล้เราใจหาย
หนาวลมหนาวโชยพัดกระหน่ำกาย
กอดมัดอ้อยเดียวดายกลางสายลม
คนชายแดน 20/12/2556 บ่อทอง ชลบุรี
คำใดไม่ถูกหรือไม่เหมาะสมช่วยขัดเกลาให้ด้วยนะครับ :'e:39
บุญเทิด:
เห็นธรรมชาติไร่อ้อยที่คุณคนชายแดน บรรยายมา คิดถึงเพลงนี้จังครับ ขอแจมเลยนะครับ คุณคนชายแดน
ชบาบาน:
ขอบคุณมากๆขอรับสำหรับบทร้อยกรองและเพลงเพราะๆมาให้ฟังกัน เพลงนี้ไมเคยได้ยิน ไม่ทราบมันผ่านไปได้อย่างไร
ลุงชัย นรา:
...ความหวานในความเหงา....อ่านแล้วพลอยเหงาไปด้วย เลยครับคนชายแดน เพลงที่คุณบุญเทิด นำมาประกอบ ก็เข้ากันได้ดีครับ ขอชื่นชมทั้งสองท่าน และขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาช่วยผ่อนคลายในยามสถานกาณ์ เร่าร้อนเช่นนี้
สหัสวรรษ:
กระทู้กลอนก็เห็นหน้าประจำไม่กี่ท่านเอง เหลียวมองรอบกาย หนาวกันมั่งไหมล่ะท่าน ยิ่งช่วงนี้อากาศหนาวด้วย ยิ่งใกล้ปีใหม่ ผมรู้สึกหนาวทั้งกายหนาวทั้งใจ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version