สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า
ขอแอบวางสำนวนบ้าน ๆ หน่อยนะครับ
บุญเทิด:
ขอฝากสำนวนบ้าน อ่านกันเล่น ๆ เพลงเพลิน ๆ มาฝากครับ
หวานขมลมปาก
ขมลมลิ้น สิ้นหวาน พลันรู้สึก เจ็บร้าวลึก คำขม คมเหลือหลาย
เพียงน้อยคำ น้ำตาร่วง บาดดวงใจ แล้วไฉน เปรียบขม สมเป็นยา
ฟังคำขม ตรมใจ ให้ท้อแท้ ล้วนมีแต่ ทอนใจ ใช่มุสา
ฟังคราได ให้หนาวเหน็บ เจ็บอุรา ขมเป็นยา ท่าไม่ใหว ไม่อยากฟัง ....
หวานว่าลม ไร้หลัก ยากจักเชื่อ ว่าหน้าเนื้อ ใจทมิฬ สิ้นมนต์ขลัง
ถึงหวานร้าย ใจยักษ์ ก็อยากฟัง ขมพรูพลั่ง ไม่หวังดี ขอหนีไกล...
จะหวานขม ด้วยลมปาก มากเรื่องก่อ หวานขมคอ พอใจ ไม่หวั่นใหว
หวานขมหลอก หลายสิ่ง ไม่จริงใจ หวานก็ตาย ขมก็ม้วย ด้วยคำคน .........
คนชายแดน:
ท่านบุญเทิด เป็น 1 ในหลายๆท่านที่ผมชื่นชอบในการเขียนบทกลอนบทกวี
สำนวนเพราะดีครับชอบมากๆขอบคุณครับ
บุญเทิด:
ขอบคุณ คุณคนชายแดนนะครับ บทประพันธ์ของคุณคนชายแดน ผมก็ชอบแนวคิดเป็นอย่างมาก แนวคิดดีครับ :'e:94
ชบาบาน:
เพลงที่นำมาประกอบก็กลมกลืนกันดีกับบทร้อยกรอง ขอบคุณมากๆขอรับ
ลุงชัย นรา:
ขอชื่นชมและยินดีด้วยกับ คุณบุญเทิด นำผลงานที่นับวันจะสลวย สวยงาม มาลงบ่อยๆ ผมจะรองานชิ้นต่อไป เพลงเพลิน กลอนเพราะ มากครับ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version