ไม่มีวันลืม + ไม่น่าลืม - สุเทพ วงศ์กำแหง & รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส

[vathitrit]

• Bookmark
• Permalink
• Tweet
• Share
• PM

ไม่มีวันลืม + ไม่น่าลืม
สุเทพ วงศ์กำแหง & รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส
ผลงาน วินัย รุ่งอนันต์
เครดิตคุณทรงศักดิ์



<a href="http://www.4shared.com/embed/fOuHIZ35/_Songsak_Re-master_by_popeye.html" target="_blank" class="new_win">http://www.4shared.com/embed/fOuHIZ35/_Songsak_Re-master_by_popeye.html</a>

ใครจะลืมยอดรักยอดขวัญ
ต่อให้โลกโลกัณต์ถึงวันทะลายลง
ใจยังตรึง  ใจหนี่งมั่นคง
กับนวลน้องยอดอนงค์
จะซื่อตรงไม่คลาย
ตราบชีวิตถึงวันวอดวาย
ไม่จางหายห่างเหิน

จนปัญญาด้วยมาเจอะกัน
แต่มันคนละชั้นไม่มีวันบังเอิญ
เธอจะเป็นก็เช่นหงส์เหิร
แต่ตัวฉันนั่นเดิม ก้มหน้าดูแต่ดิน
ไม่เคยคิดไปครองยุพิน
แต่ไม่สิ้นสุดฝัน

* ทุกวันคืนผ่าน
อยากจะคลานเข้ามาสยบพบหน้าจอมขวัญ
หากได้เป็นเหมือนเช่นราชัน
เมื่อแสงจันทร์กระจาย
จะประคองตระกองแนบกายชื่นเชยหมายชมจันทร์

ใครจะลืมยอดรักได้หรือ
แต่เพียงไม่มายี้อหัวใจเจ้าเคียงชีวัน
เจียมใจตัวว่าต่ำเกินฝัน
จะโศกศัลย์เมื่อสาย ถูกเขามาหมายชม
จะขื่นขมระทมเท่าใดจึงตัดใจไม่มาหา *

----------------------------------------

มองดูดาวพร่าวพราวทั่วฟ้า
ให้ปั่นปวนอุรายิ่งกว่าทะเลครวญ
คอยเวลาพาให้ใจหวล
ครวญคิดจิตเหงา  นี่เค้าคงไม่มา
ปล่อยให้คอยเลื่อนลอยตั้งตา  อกผวาหวั่นไหว

คงมีใครไม่ยอมให้มา ปล่อยให้เราคอยหา
นิจจาหนอน้ำใจ  คงจะมีความสุขฤทัย
กันงามขำผู้ใด  จึงหลงลืมว่าใคร
ร่ำอาลัยอาวรณ์ร้อนรน  เจ็บกมลหนักหนา

* เหมือนใจ  จะขาด
โอ้อนาถหนอใจซึมเศร้า
โถเฝ้าครวญหา
จะมีใครร้าวใจยิ่งกว่า  ดื่มน้ำตากล้ำกลืน
สุดจะฝืนยืนคอยเค้ามา  ช่างเหว่ว้าชีวี

มองดูเดือนเลื่อนลอยจากไป 
นี่คงไม่มีใครเขาจะปราณี
เดือนจะลาไปจากราตรี 
มองหาไม่มี  ป่านนี้เป็นอย่างไร 
เหตุไฉนใจจึงแสนดำ ไม่น่าทำลืมเลือน*

<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>