รูปภาพเกี่ยวข้องกับบทเพลง > มาต่อเพลงกันเถอะ
บทเพลง...จากสายน้ำ
MunZaD:
ดอกอ้อริมโขง
ศิลปิน : ศิริพร อำไพพงษ์
โอ้ละเน้อ หนาวลมที่แดนอีสาน
สวยตระการดอกอ้อบานเป็นทิวขาวโล่ง
เหมือนปุยสำลีแต้มแต่งสีทั่วแนวฝั่งโขง
แว่วแผ่วพิณตะลิ๊ดติดโต่งเรือน้อยล่องโขงผู้บ่าวเว้าสาว
โอ้ละหนอน้องเหมือนดอกอ้อกอหวาน
แรกแย้มบานเมื่อปีนั้นเคยมีผู้บ่าว
สายัณห์ค่ำแลงแดดอ่อนแสงเทียวมาหยอกเย้า
สัญญาท่ามกลางลมหนาวว่าอ้ายบ่ลืมสาวคนเชียงคาน
.ออกพรรษามาถึงอ้ายทิ้งดอกอ้อ
เฝ้า รอลอยกระทงกับอ้ายดังฝัน
อ้ายลืมสัญญาหายหน้าบ่มาพบพาน
งานแข่งเรือก็อีกบ่นานฝั่งโขงคงเหงาหากอ้ายบ่มา
ดอกอ้อโรยสิ้นแล้วทั่วแนวฝั่งโขง
น้ำ ลงผ่าวลมร้อน หน้าแล้งเดือนห้า
สาวเมืองเชียงคานชื่อดอกอ้อเฝ้าคอยสัญญา
ฝนลงเมื่อเดือนหกมาดั่งฟ้ามืดมน ดั่งคนสิ้นหวัง
MunZaD:
มนต์รักสองฝั่งโขง
เพลงคู่ สุนารี-ท้าวบัวเงิน
..(ช)ใต้ฟ้าเดียวกัน
ลำน้ำโขงกั้นกึ่งกลาง
อยู่คนละฝั่ง ยังส่งใจใฝ่หา
คิดฮอดทรามวัย
สาวไทยผู้งามโสภา
อ้ายปรารถนา
ขวัญตามาเป็นเพื่อนใจ
(ญ)สะพานข้ามโขง
เชื่อมโยงให้เราเจอกัน
ดุจสายสัมพันธ์
ไม่มีวันเสื่อมคลาย
สองฝั่งไทยลาว
ใกล้กันทุกวันข้ามไป
ฝั่งลาวฝั่งไทย
ใช่อื่นไกลเราพี่น้องกัน
(ช)ตะวันสิ้นแสง ยามแลงค่ำลง
(ญ)ฟากฝั่งโขง
งามเหลือเมื่อมีเงาจันทร์
(ช)หวังปองเพียงเจ้า
(ญ)เว้า จริงหรือนั่น
(ช)ผู้บ่าวเวียงจันทน์
บ่เคยปากหวาน เด้อน้องเด้อ
กี่เดือนกี่ปีความฮักบ่มีจืดจาง
(ญ)ปากหวานไม่สร่าง
(ช)ฮักนางแม่เสมอ
เป็นวาสนาช่วยพามาจนพบเจอ
(พร้อม)คำฉันรักเธอ
ดังกึกก้องริมสองฝั่งโขง
คำฉันรักเธอ
ดังกึกก้องริมสองฝั่งโขง...
MunZaD:
เสียงจากสาวลาว
นก พรพนา
ดีใจได้รับจดหมายเขียนจากอ้าย
ล่ะฝั่งไทยถึงสาวฝากมากับเฮือหางยาว
ควมจดหมายล่ะกินใจสาวลาว
คิดฮอดแต่เจ้าล่ะผู้บ่าวฝั่งไทย
งานไหว้พระธาตุพนมอ้ายพาเดินซม
จนสาวลาวอิ่มใจจากมื้อนั้นละคึดฮอดบ่วาย
ได้แต่ฝันคึดฮอดบ่าวไทย
ย่านเด้ย่านใจอ้ายสิลืมสาวลาว
ลมวอยๆยืนใจลอยคึดฮอดผู้บ่าว
เบิ่งลำโขงคดโค้งไหลลงหย่าวๆ
ย่านคือหัวใจผู้บ่าวย่านคือหัวใจผู้บ่าว
บอกฮักสาวลาวแล้วไปแง่งสาวไทย
หากอ้ายบ่มีใจสองคงมีงานดอง
ของสาวลาวบ่าวไทยลำโขงหรือสิมาขวงใจ
กั้นซายแดนล่ะเพียงลาวกับไทย
บ่มีควมหมายสิกั้นใจสองเฮา
บ่มีความหมายสิกั้นใจสอง เฮา
MunZaD:
สัญญาฝั่งมูล
มนต์แคน แก่นคูน
ฝนซาเมื่อคราดอกคูณโรยแล้ว
โอ้น้องแก้วแว่วเพลงรักสัญญาจากใจ
สองเราล่องเรือสุขเหลือแม่มูลเอื่อยไหล
หอมเอยกรุ่นกลิ่นดอกไม้ไฉไลเหนือริมฝั่งธาร
สายน้ำมูลเพิ่มพูนความฮักเฮาสอง
อ้ายกับน้องล่องธาราสัญญาต่อกัน
หาดทรายสวนผักถิ่นฮักเฮาเคยผูกพัน
เที่ยวชมเกาะแก่งสวรรค์ผาชันชะเง้อตระหง่าน
กุมมือเจ้าแอบอิงเคล้าอย่าเขินอาย
สองแขนก่ายกอดประคองน้องนานนาน
สัญญาฮักจากใจสายน้ำนั้นเป็นพยาน
สองเฮาสาบานจะผูกพันฮักมั่นกว่าใคร
ฮักกันให้ฟ้าและดินอิจฉา
อย่าโรยราตราบแม่มูลระเหยเหือดหาย
แมกไม้สองฝั่งดั่งเหมือนอาณาจักรใจ
สายธารชุ่มช่ำสดใสสายใจอิ่มรักไม่คลาย
MunZaD:
ลาสาวหนองคาย
สาธิต ทองจันทร์
โอ้หนองคายแสนเสียดายต้องขออำลา
จะห่างวนาเมืองหนองคายแห่งฝั่งแม่โขง
สาวสวยแต่ใจไม่มั่นคงเหมือนน้ำโขงไหลลง
เซาะฝั่งสวนยาบุญน้อยเหลือเจ้าไม่เชื่อน้ำคำ
คนเมืองน้ำดำจนหรือไรไม่ปรารถนา
ขออวยพรให้เข้าสู่ประตูวิวาห์ส่วนพี่กลั้นน้ำตาอยู่ที่เมืองน้ำปาว
(ลำ)คราวมีหน้ามีตาถ้วนถี่ไปดีเถิดน้องเกี่ยวข้องอย่าพาล
บ้านหลายหมื่นเผิ่นเปิดรอรับแฟนบ้านหลายแสนเผิ่นเปิดไว้ถ้าเจ้า
ซึมคนเศร้ากาฬสินธิ์ลำปาวมันปวดร้าวเหลือที่
มาหนองคายเทื่อนี้สิเป็นครั้งสั่งลา
(ร้อง)ลาลาลา ลาแล้วลาคนเคยรักกัน
เคยจำนรรเสียงออดอ้อนหูระบายความทุกข์กับเรา
เคยหอมแก้มกับเราบัดนี้สู่อกเขาหัวใจเราย่อมอดสู
ริมฝั่งโขงวันนั้นสองเราอยู่เดินเป็นคู่พี่กับน้องมองสวนยา
(ลำ)โอยเดหล่าบัดยามผัวแพงกอดน้องในบ่อน
แขนเขาก่ายย้อนความเว้าอิ่นออยเสียงใหญ่น้อยออดอ้อนออเซาะ
คนหัวใจเดาะเจ้าคิดถึงหรือไม่บัดนี้ไปคือจังไกลเสียแล้ว
คือเครือมันแกวไกลประเทศฝรั่งหยังหยังคิดได้เป็นให้สำลา
(ร้อง)จะพลันลับเลือนจะเลือนลับลาต่อไปนี้หนาเหมือนดังฟ้าที่ขาดดวงดาว
หอบความทุกข์ไปทิ้งลงน้ำปาวขืนอยู่ยิ่งปวดร้าวสาวหนองคายใจดำ
เอาท้ายรถหันไปให้ศาลากลางฟ้าร้องครางฝนก็ตกพรำๆ
ถิ่นนี้เคยมาอยู่เป็นประจำบัดนี้มาชอกช้ำโบกมือส่งฝั่งโขงสวนยา
(ลำ)น้ำโขงมันไหลฮำหน้าเทิงน้ำตาของอ้ายไหลตื่ม
เบื้องบนสายฝนมืดครื้มใจอ้ายแห่งคนึง
โบกมือส่งลาสาวหนองคายฮักแทบตายเจ้าสั่งทิ่มพี่ได้
มันแสนเจ็บใจแท้เดน้อง...
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version