บทเพลง...จากสายน้ำ

[MunZaD]

• PM

ริมฝั่งหนองหาน
 
มนต์แคน แก่นคูน

ฟ้างามยามแลง
ข้างทุ่งหนองหาน
อ้ายนั่งเบิ่งฟ้า
คึดฮอดแก้วตาเจ้าไปสิเล้อ
พระธาตุเชิงชุมถามข่าว
ภูพานบ้านเฮายังคอยเสมอ
ใจเค็มคือเกลือ
แท้น้อน้องสาว
ฝนปรอยจากฟ้า
เหมือนน้ำตาไหล
ในใจของอ้าย
เป็นห่วงคนไกล
บ่ มีข่าวคราว
น้ำหลากหนองหานฝูงปลา
ชวนกันพาลอยลงลำปาว
ดั่งใจผู้สาวที่ไปหวั่ง หวั่ง
อ้าย บ่ แม่นผาแดง
บ่ มีมนต์แต่งไปอ้อนไปเว้า
ให้คนลืมคราว
คึดฮอดความหลัง
ย่านผู้เขียวใบหม่อน
ไปหลงคำวอนของคนมีตัง
ย่านเขาเด็ดนาง
ไปใส่ต้มยำ
ฟ้างามยามแลง
ข้างทุ่งหนองหาน
เป็นสีโศกโศก
ส่งใจกับนก
ไปบอกคนงาม
เจ้าสีนานวลของอ้าย
คั่น บ่ ลืมไลฮักและถ้อยคำ
อยากให้กลับลำ
คืนทุ่งหนองหาน

[MunZaD]

• PM

นาวาสวรรค์
 
ชาย เมืองสิงห์

ลอยล่องลำนาวา
ธิ ฐิสันต์มา อารมณ์ปอง
เชยชมนวลน้อง
สู่สม ภิรมย์ปรารถนา
เอาร่างนางต่างหมอน
เนื้อ อุ่นหนุนนอน เพลินอุรา
มองดาวพราวฟ้า จันทร์ฉาย
สายลมโชยเฉื่อยเบา
.เอาลำนาวา
นั้นเป็นม่านบัง
ต่างเรือน และเหย้า
เอาคลื่นลมเบา
อันแผ่วพราง
ต่างเสียง ดนตรี.
.เอาร่างนางต่างใบ
เอาสอง ฟากหัวใจ
ของน้องและพี่
รวมใจเดียว กันนี้
เป็นหางเสือ
ถือท้ายเรือสู่สวรรค์
.เอาปีวันเดือน
นั้นเป็นเพื่อนเคียง
ต่างเสียง ชาวบ้าน
เอาเจ้านงคราม
เป็นแม่ย่านาง
นั่งหัวเรืองาม
เอากลิ่นแก้มที่นวลขาว
ของเจ้า ยุพิน กินแทนน้ำ
เอาวจีที่เลอล้ำ ฉ่ำหวาน
นั้นแทนข้าวปลา

[MunZaD]

• PM

น้ำนิ่งไหลลึก
 
ชาย เมืองสิงห์

 

..นั่นอะไรนั่นอะไรนะ นั่นอะไร
จดหมายใคร ใครส่งถึงเธอ
หลอกซ่อนเล้นเห็นพี่เป็น คนเซ่อ
รักเธอ หลงเธอจนไม่เจียม เหนียมอาย
ได้อ่านจดหมาย ใจหาย ระกำ
สุดชอกช้ำก็เพราะผู้หญิง หลายใจ
เห็นจะเชื่อเห็นจะเชื่อ ไม่ได้
เธอจ๋า หลายใจรักผู้ชาย หลายคน
อุตส่าห์มอง อุตส่าห์จอง
น้อง ตั้งแต่เล็กหลงคอย คอยเก้อ
เพ้อจนลืมข้าวกลืนข้าวกินน้ำ
ซ้ำติดคอ ปี้ป่นรักจน หลวมตน
จนเจ็บจริง หัวใจกระไรใจหญิง น้ำนิ่ง ไหลวน
สิ้นเหตุผลก็เพราะพี่จน ใช่ไหม
เจ้าคิดดี แล้วหรือที่มีแฟนใหม่
น้ำตา ของใครระวังอย่าให้ ต้องไหลเชียว

..น่าไม่อาย น่าไม่อายอิ้ว น่าไม่อาย
ตุ๋นพี่ดูง่ายนิดเดียว เชียวนะ
เมื่อก่อนอย่างนี้แล้วพี่ไม่ขอ ยุ่งเกี่ยว
ครั้งเดียว หนเดียวเชี่ยวกว่าเกียว น้ำวน
ได้ยินกับหู มองรู้ กับตา
ใช่กล่าวหาละว่าผู้หญิง ทุกคน
ผู้หญิงดีๆ มีถมไป เหลือล้น
รักชาย หลายคนระวังจะจน หัวใจ
อยากจะรัก อยากจะหึงถึง อยากจะหวง
อยากขอควง ก็ห่วง สายใย
ถ้าขาดลงแล้วแล้วจะยุ่ง กันใหญ่
พลั้งกาย เผลอใจแล้วใครจะตรม น้ำตา
ห่วงชายผ้าเหลืองเรื่องของ ผู้ชาย
ผู้หญิงไม่ไร้ เท่าใบ พุทรา
อย่าเสียใจอย่าเสียใจ ดีกว่า
ถึงวัน วิวาห์ขอเอาน้ำตา พี่ต่างน้ำมนต์

[MunZaD]

• PM

ตะวันลับฟ้า

  พุ่มพวง ดวงจันทร์

...แสงสุริยาจวนลาเหลี่ยมโลก
ลมเย็นไผ่เอนไหวโยกลมโชยโบกพัดพริ้วลิ่วมา
จักจั่นเรไร หริ่งร้องก้องพนาจวนสิ้นแสงสุริยา
ประหนึ่งว่าดนตรีสวรรค์
..แสนสุดเสียดายมองไปใจเต้น
ยามเมื่อตะวันเย็นๆเคยว่ายน้ำเล่นเคียงคู่ร่วมกัน
ตะวันลับฟ้าเสียงน้ำซัดซ่าไหลเซาะลำธาร
เคยเด็ดดอกบัวสาบานเห็นทุกวันแล้วเศร้าใจ
..โอ พี่จ๋า พี่ เอยลืมง่าย จังเลย
เปลี่ยนคู่เชยโอ้ใจหนอใจลืม สัญญาที่เคยว่าไว้
กอดหมอนนอนเดียวดายคิดถึงแทบตายน้ำตาไหลริน
..เห็น หมู่นกกาถลาลมล่องจับคู่จู๋จี๋ประคอง
เหมือนพี่กับน้องเคยร่วมอยู่กินตะวันลับฟ้า พี่จ๋าน้องเฝ้าถวิล
จะคอยจนชั่วชีวินตราบชั่วฟ้าดินน้องลืมไม่ลง

[MunZaD]

• PM

เพียบเลย
พุ่มพวง ดวงจันทร์

..ฉันเหมือน เรือน้อยลอยน้ำ ลำหนึ่ง
ใส่ความ รักซึ้งมาถึง ค่อนลำ
มีคน ขอรัก หนักๆซักคำ
จะรีบลอยลำ ลอยน้ำมาให้
เพียบ เลย ใส่มาเพียบ เลย
รัก เอย ใส่มาเพียบ ลำ
บอกสักคำว่าอยาก ได้
เพียบ เลย ใส่มาเพียบ เลย
รัก เอย ใส่มาเพียบ ใจ
อยากจะให้ พี่ชายได้ชม
รักฉัน เธอจ๋ามันซ่า ทุกหยด
แหละหวาน จนมดแย่งซด แย่งดม
ดั่งผ้า เพิ่งซักแล้วตากเหนือลม
สะอาดน่าชม จนดมดูได้
เพียบ เลย ใส่มาเพียบ เลย
รัก เอย ใส่มาเพียบ ลำ
บอกสักคำว่าอยาก ได้
เพียบ เลย ใส่มาเพียบ เลย
รัก เอย ใส่มาเพียบ ใจ
อยากจะให้ ผู้มีรักจริง

[MunZaD]

• PM

 ดอกอ้อริมโขง
 
ศิลปิน : ศิริพร อำไพพงษ์
 
โอ้ละเน้อ หนาวลมที่แดนอีสาน
สวยตระการดอกอ้อบานเป็นทิวขาวโล่ง
เหมือนปุยสำลีแต้มแต่งสีทั่วแนวฝั่งโขง
แว่วแผ่วพิณตะลิ๊ดติดโต่งเรือน้อยล่องโขงผู้บ่าวเว้าสาว
โอ้ละหนอน้องเหมือนดอกอ้อกอหวาน
แรกแย้มบานเมื่อปีนั้นเคยมีผู้บ่าว
สายัณห์ค่ำแลงแดดอ่อนแสงเทียวมาหยอกเย้า
สัญญาท่ามกลางลมหนาวว่าอ้ายบ่ลืมสาวคนเชียงคาน
.ออกพรรษามาถึงอ้ายทิ้งดอกอ้อ
เฝ้า รอลอยกระทงกับอ้ายดังฝัน
อ้ายลืมสัญญาหายหน้าบ่มาพบพาน
งานแข่งเรือก็อีกบ่นานฝั่งโขงคงเหงาหากอ้ายบ่มา
ดอกอ้อโรยสิ้นแล้วทั่วแนวฝั่งโขง
น้ำ ลงผ่าวลมร้อน หน้าแล้งเดือนห้า
สาวเมืองเชียงคานชื่อดอกอ้อเฝ้าคอยสัญญา
ฝนลงเมื่อเดือนหกมาดั่งฟ้ามืดมน ดั่งคนสิ้นหวัง

[MunZaD]

• PM

มนต์รักสองฝั่งโขง
 
เพลงคู่ สุนารี-ท้าวบัวเงิน
 
..(ช)ใต้ฟ้าเดียวกัน
ลำน้ำโขงกั้นกึ่งกลาง
อยู่คนละฝั่ง ยังส่งใจใฝ่หา
คิดฮอดทรามวัย
สาวไทยผู้งามโสภา
อ้ายปรารถนา
ขวัญตามาเป็นเพื่อนใจ
(ญ)สะพานข้ามโขง
เชื่อมโยงให้เราเจอกัน
ดุจสายสัมพันธ์
ไม่มีวันเสื่อมคลาย
สองฝั่งไทยลาว
ใกล้กันทุกวันข้ามไป
ฝั่งลาวฝั่งไทย
ใช่อื่นไกลเราพี่น้องกัน
(ช)ตะวันสิ้นแสง ยามแลงค่ำลง
(ญ)ฟากฝั่งโขง
งามเหลือเมื่อมีเงาจันทร์
(ช)หวังปองเพียงเจ้า
(ญ)เว้า จริงหรือนั่น
(ช)ผู้บ่าวเวียงจันทน์
บ่เคยปากหวาน เด้อน้องเด้อ
กี่เดือนกี่ปีความฮักบ่มีจืดจาง
(ญ)ปากหวานไม่สร่าง
(ช)ฮักนางแม่เสมอ
เป็นวาสนาช่วยพามาจนพบเจอ
(พร้อม)คำฉันรักเธอ
ดังกึกก้องริมสองฝั่งโขง
คำฉันรักเธอ
ดังกึกก้องริมสองฝั่งโขง...

[MunZaD]

• PM

เสียงจากสาวลาว

 นก พรพนา
 
ดีใจได้รับจดหมายเขียนจากอ้าย
ล่ะฝั่งไทยถึงสาวฝากมากับเฮือหางยาว
ควมจดหมายล่ะกินใจสาวลาว
คิดฮอดแต่เจ้าล่ะผู้บ่าวฝั่งไทย
งานไหว้พระธาตุพนมอ้ายพาเดินซม
จนสาวลาวอิ่มใจจากมื้อนั้นละคึดฮอดบ่วาย
ได้แต่ฝันคึดฮอดบ่าวไทย
ย่านเด้ย่านใจอ้ายสิลืมสาวลาว
 ลมวอยๆยืนใจลอยคึดฮอดผู้บ่าว
เบิ่งลำโขงคดโค้งไหลลงหย่าวๆ
ย่านคือหัวใจผู้บ่าวย่านคือหัวใจผู้บ่าว
บอกฮักสาวลาวแล้วไปแง่งสาวไทย
 หากอ้ายบ่มีใจสองคงมีงานดอง
ของสาวลาวบ่าวไทยลำโขงหรือสิมาขวงใจ
กั้นซายแดนล่ะเพียงลาวกับไทย
บ่มีควมหมายสิกั้นใจสองเฮา
บ่มีความหมายสิกั้นใจสอง เฮา

[MunZaD]

• PM

สัญญาฝั่งมูล

มนต์แคน แก่นคูน

ฝนซาเมื่อคราดอกคูณโรยแล้ว
โอ้น้องแก้วแว่วเพลงรักสัญญาจากใจ
สองเราล่องเรือสุขเหลือแม่มูลเอื่อยไหล
หอมเอยกรุ่นกลิ่นดอกไม้ไฉไลเหนือริมฝั่งธาร

สายน้ำมูลเพิ่มพูนความฮักเฮาสอง
อ้ายกับน้องล่องธาราสัญญาต่อกัน
หาดทรายสวนผักถิ่นฮักเฮาเคยผูกพัน
เที่ยวชมเกาะแก่งสวรรค์ผาชันชะเง้อตระหง่าน

กุมมือเจ้าแอบอิงเคล้าอย่าเขินอาย
สองแขนก่ายกอดประคองน้องนานนาน
สัญญาฮักจากใจสายน้ำนั้นเป็นพยาน
สองเฮาสาบานจะผูกพันฮักมั่นกว่าใคร

ฮักกันให้ฟ้าและดินอิจฉา
อย่าโรยราตราบแม่มูลระเหยเหือดหาย
แมกไม้สองฝั่งดั่งเหมือนอาณาจักรใจ
สายธารชุ่มช่ำสดใสสายใจอิ่มรักไม่คลาย

[MunZaD]

• PM

ลาสาวหนองคาย
 
สาธิต ทองจันทร์
 
โอ้หนองคายแสนเสียดายต้องขออำลา
จะห่างวนาเมืองหนองคายแห่งฝั่งแม่โขง
สาวสวยแต่ใจไม่มั่นคงเหมือนน้ำโขงไหลลง
เซาะฝั่งสวนยาบุญน้อยเหลือเจ้าไม่เชื่อน้ำคำ
คนเมืองน้ำดำจนหรือไรไม่ปรารถนา
ขออวยพรให้เข้าสู่ประตูวิวาห์ส่วนพี่กลั้นน้ำตาอยู่ที่เมืองน้ำปาว
(ลำ)คราวมีหน้ามีตาถ้วนถี่ไปดีเถิดน้องเกี่ยวข้องอย่าพาล
บ้านหลายหมื่นเผิ่นเปิดรอรับแฟนบ้านหลายแสนเผิ่นเปิดไว้ถ้าเจ้า
ซึมคนเศร้ากาฬสินธิ์ลำปาวมันปวดร้าวเหลือที่
มาหนองคายเทื่อนี้สิเป็นครั้งสั่งลา
(ร้อง)ลาลาลา ลาแล้วลาคนเคยรักกัน
เคยจำนรรเสียงออดอ้อนหูระบายความทุกข์กับเรา
เคยหอมแก้มกับเราบัดนี้สู่อกเขาหัวใจเราย่อมอดสู
ริมฝั่งโขงวันนั้นสองเราอยู่เดินเป็นคู่พี่กับน้องมองสวนยา
(ลำ)โอยเดหล่าบัดยามผัวแพงกอดน้องในบ่อน
แขนเขาก่ายย้อนความเว้าอิ่นออยเสียงใหญ่น้อยออดอ้อนออเซาะ
คนหัวใจเดาะเจ้าคิดถึงหรือไม่บัดนี้ไปคือจังไกลเสียแล้ว
คือเครือมันแกวไกลประเทศฝรั่งหยังหยังคิดได้เป็นให้สำลา
(ร้อง)จะพลันลับเลือนจะเลือนลับลาต่อไปนี้หนาเหมือนดังฟ้าที่ขาดดวงดาว
หอบความทุกข์ไปทิ้งลงน้ำปาวขืนอยู่ยิ่งปวดร้าวสาวหนองคายใจดำ
เอาท้ายรถหันไปให้ศาลากลางฟ้าร้องครางฝนก็ตกพรำๆ
ถิ่นนี้เคยมาอยู่เป็นประจำบัดนี้มาชอกช้ำโบกมือส่งฝั่งโขงสวนยา
(ลำ)น้ำโขงมันไหลฮำหน้าเทิงน้ำตาของอ้ายไหลตื่ม
เบื้องบนสายฝนมืดครื้มใจอ้ายแห่งคนึง
โบกมือส่งลาสาวหนองคายฮักแทบตายเจ้าสั่งทิ่มพี่ได้
มันแสนเจ็บใจแท้เดน้อง...

[MunZaD]

• PM

ลำตะคอง
 
 พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ
 
รวงข้าวรอเคียวเก็บเกี่ยวกลางนา
เหลืองงามทาบทาทุ่งกว้างแห่งลำตะคอง
เดือนอ้าย ฟ้าใสเมฆสูงลอยล่อง
แดดทอแสงเรืองรองอาบทุ่งทองทิวไม้ปลายนา
พริ้วลมโลมลูบจูบผิวแผ่วเนื้อ
ล่องลอยลำเรือย่ำค่ำเสียงแคนบอกลา
แสงไต้ ริบพริบๆพรายมาคืนสู่เรือนเคหา
ถิ่นท้องนาอาบฟ้าห่มดาว...เคียว คันเก่ากร่อนแล้วแก้วตา
โอ้นานหนักหนาน้องนางทิ้งนาหนีไกล
ลืมรวงข้าวลำคลองเคยอาบน้ำใส
กลับขุ่นข้นเหมือนน้ำใจเจ้าหนีไกลลืมลำตะคอง
...เคียว คันเก่ากร่อนแล้วแก้วตา
โอ้นานหนักหนาน้องนางทิ้งนาหนีไกล
ลืมรวงข้าวลำคลองเคยอาบน้ำใส
กลับขุ่นข้นเหมือนน้ำใจเจ้าหนีไกลลืมลำตะคอง
รวงข้าวรอเคียวเก็บเกี่ยวกลางนา
รอน้องแก้วตาเกี่ยวก้อยร้อยเคียวเกี่ยวรวง
เดือนยี่ ตัวพี่นี่แสนเป็นห่วงเหมือนเม็ดข้าวทิ้งรวง
เจ้าลับล่วงลืมลำตะคองเหมือนเม็ดข้าวทิ้งรวง
เจ้าลับล่วงลืมลำตะคอง...

[MunZaD]

• PM

สาละวิน
คาราบาว

น้ำเย็นยะเยือกจากเทือกเขาหิมาลัย
ไหลเชี่ยวเลี้ยวลดไหลไป  กำเหนิดเกิดกาย...สาละวิน.
เมื่อหิมะละลาย  กลายเป็นสายธารา
จากเขาสูงเสียดฟ้า  ไหลลงมาสู่อันดามัน
ผ่านแดนดินหลากหลาย  ผ่านคนมากมายเผ่าพันธุ์
ล้าน ๆ ใช้น้ำรวมกัน  เป็นหนึ่งเดียวนั้น...สาละวิน.
ผู้คนอยู่ริมฝั่งน้ำ  ชื่นฉ่ำด้วยน้ำอาบกิน
สายน้ำเลี้ยงคนทั้งสิ้น  ไม่เลือกถิ่น  ไม่เลือกเผ่าพันธุ์
แต่คนนั้นต่างจิตต่างใจ  เดี๋ยวรักใคร่เดี๋ยวทำร้ายกัน
ไม่เอื้อเฟื้อช่วยเหลือแบ่งปัน  จะฟาดฟันฆ่ากันให้บรรลัย
สาละวิน  มีทั้งสิ้น  กี่หยดน้ำ
มนุษย์ตาดำ ๆ มีทั้งสิ้น  กี่ผู้คน
หยดน้ำสาละวิน  รวมกันทั้งสิ้นเป็นหนึ่งสายชล
แต่มนุษย์ผู้น่าฉงน ?  มีไม่กี่คนแต่ไม่เคยรวมกัน
น้ำเย็นยะเยือก  จากเทือกเขาหิมาลัย
ไหลเชี่ยวเลี้ยวลดไหลไป  กำเหนิดเกิดกาย...สาละวิน
สา..ละวิน...สา..ละวิน..สา..ละวิน

[จรีพร]

• PM

   เพลง "หาดผาแดง"   

คำร้อง/ทำนอง : พรพิรุณ
ผู้ขับร้อง : ประพนธ์ สุนทรจามร


คลื่นซัดครืน ครืนซ่าที่ผาแดง
ภูผาแห่งนิยายสวาท อาถรรพณ์
หาดสวยงาม นามผาแดง
ลมพัดแรง รื่นทั้งวัน
 ทั้งคืนที่นั่น เหมือนเวียงวัง

ชายทะเลริมเขื่อน หาดผาแดง
ใจฉันสั่นเร้าแรง โลดด้วยความหวัง
ทิวทัศน์งาม ยามเผลอชม
 เพลินภิรมย์ภาพสีชัง
เสียงคลื่นซัดฝั่งดังเสียงพิณ

โอ้หาดสวรรค์ ชื่นตา
 ใครได้มาซึ้งใจอยู่ อาจิณ
เย็นสายลม พรมพริ้วพา
ดังพัดมา โลมไล้ชีวิน
ความเศร้าก็สิ้น สูญไปพลัน

หาดผาแดงนี้คือ สถานพักใจ
งามวิไลเหมือนดั่ง ถิ่นแดนสวรรค์
เพียงครั้งแรก ที่ฉันมา
 ยังฝันหา ทุกคืนวัน
เพราะว่าที่นั่น เหมือนวิมาน



 :'e:111 :'e:111 :'e:111

[ชาตรี]

• PM

เพลง พายเรือเกี้ยวสาว
นักร้อง ไวพจน์ เพชรสุพรรณ
คำร้อง ประกอบ ไชยพิพัฒน์
ทำนอง เพลงเรือ

โอ้แม่งามเหลือ พายเรือมาเก็บผัก
อย่ามองพี่นัก พี่จะยักคิ้วให้
โอ้แม่งามเหลือ พายเรือมาเก็บผัก
อย่ามองพี่นัก พี่จะยักคิ้วให้
เอ่อ เออ เอิ้ง เอ้ย ฮ้า ไฮ้ เฉี้ยบ เฉี้ยบ
ฮา ไฮ้ เฉี้ยบ เฉี้ยบ

พี่ลงเรือลำยาว หมายสาวริมน้ำ
สองมือพี่กำ ฮา…จ้ำพาย
สองตาเล็งแล ไปที่แม่หน้ามน
หัวใจพี่กระโจน ฮา…ตามไป
ไปเกาะที่ข้างเรือ ให้เอลื่ออลัก
เหมือนจะวอนน้องรัก ฮา…ให้รับไว้

รับไว้เถิดคนดี ใจพี่ดวงเดียว
พี่จะไม่หน่วงไม่เหนี่ยว ฮา…จากสายใจ
พี่นี้ชื่อไวพจน์ นามสกุลเพชรสุพรรณ
มะขามล้มตำบลบ้าน ฮา…ยังจำได้
อยู่อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี
ขอให้น้องผ่องศรี ฮา…ท่องขึ้นใจ

โปรดเอ็นดูพี่ด้วย นึกว่าช่วยค้ำจุน
ให้พี่แอบอกอุ่น ฮา…หน่อยได้ไหม
ยามที่น้องจะนอน ให้นอนกอดตัวพี่
แล้วจะคอยพัดวี ฮา…เอาใจใส่
จะร้องเพลงหวานหวาน ของสมยศนิยม
แหล่ของพรภิรมย์ ฮา…ทูลทองใจ

จะฟังเพลงสุรพล ยงยุทธหรือไพรวัลย์
หรือของชายก็จะสรรค์ ฮา…มากล่อมให้
ทั้งสังข์ทองสมานมิตร หรือเพลงฮิตของก้าน 
หรือชัยชนะเสียงหวาน ฮา…ก็ยังได้
คำรณเพชรพยงค์ ชัยณรงค์โกมินทร์
จะร้องให้ฟังจนสิ้น ฮา…ดีไหม

พี่จะไม่ขัดเลยน้อง จะร้องกล่อมทรามวัย
พี่จะไม่ขัดเลยน้อง จะร้องกล่อมทรามวัย
ให้แม่หลับสบาย ไปเลย

โอ้แม่งามเหลือ พายเรือมาเก็บผัก
อย่ามองพี่นัก พี่จะยักคิ้วให้
โอ้แม่งามเหลือ พายเรือมาเก็บผัก
อย่ามองพี่นัก พี่จะยักคิ้วให้
เอ่อ เออ เอิ้ง เอ้ย ฮ้า ไฮ้ เฉี้ยบ เฉี้ยบ
ฮา ไฮ้ เฉี้ยบ เฉี้ยบ...

[ชาตรี]

• PM

เพลง พายเรือแก้เกี้ยว
นักร้อง ผ่องศรี วรนุช
คำร้อง ประกอบ ไชยพิพัฒน์
ทำนอง เพลงเรือ
 
โอ้พ่องามเหลือ พายเรือมาฝากรัก
อย่างมองจ้องนัก น้องจะควักตาให้
โอ้พ่องามเหลือ พายเรือมาฝากรัก
อย่างมองจ้องนัก น้องจะควักตาให้
เอ่อ เออ เอิ้ง เอ้ย ฮ้า ไฮ้ เฉี้ยบ เฉี้ยบ
ฮา ไฮ้ เฉี้ยบ เฉี้ยบ

ยินสำเนียงหวาน มากล่าวขานคำรัก
ยังไม่แจ้งประจักษ์ ชะชะชะช่า ว่าเป็นใคร
จึงวาดเรือหยุดอยู่ เหลือบดูให้ชัด
พอแลเห็นกันถนัด ชะชะชะช่า ก็แจ้งใจ
นี้นะหรือไวพจน์ นามสกุลเพชรสุพรรณ
ดูแล้วช่างน่าขัน ชะชะชะช่า เสียนี่กระไร

รูปร่างเตี้ยต่ำ ผิวคล้ำดังตอตะโก
แค่นจะมาคุยโว ชะชะชะช่า ทำปากไว
เกี้ยวสาวพล่อยพล่อย ทำใจลอยกระโจน
ประเดี๋ยวเถิดจะโดน ชะชะชะช่า ด้ามพาย
พูดจาคำน้อย ทำสำออยแอบอิง
นึกหรือว่าผู้หญิง ชะชะชะช่า จะใจง่าย

หากว่าน้องจะนอน พักผ่อนกายี
ไม่ใช่เรื่องของพี่ ชะชะชะช่า มาอยู่ใกล้
ไม่ต้องคอยมาพัดวี ให้เป็นที่รำคาญ
ไม่อยากจะฟังเสียงหวาน ชะชะชะช่า ของใคร
ชื่อนักร้องที่เอ่ย น้องเคยฟังเสียงเขาดี
แต่ว่าเสียงของพี่ ชะชะชะช่า เหมือนเสียงควาย

ไม่ต้องร้องหรอกพี่ น้องมีทรานซิสเตอร์
หมุนคลื่นก็หาเจอ ชะชะชะช่า ฟังเองได้
ทำเจ้าชู้นอกบ้าน ปากหวานเหลือใจ
ทำเจ้าชู้นอกบ้าน ปากหวานเหลือใจ
โน่นแน่ะเรือของใคร พายมาตามเอย

โอ้พ่องามเหลือ พายเรือมาฝากรัก
อย่างมองจ้องนัก น้องจะควักตาให้
โอ้พ่องามเหลือ พายเรือมาฝากรัก
อย่างมองจ้องนัก น้องจะควักตาให้
เอ่อ เออ เอิ้ง เอ้ย ฮ้า ไฮ้ เฉี้ยบ เฉี้ยบ
ฮา ไฮ้ เฉี้ยบ เฉี้ยบ...