รูปภาพเกี่ยวข้องกับบทเพลง > มาต่อเพลงกันเถอะ

บทเพลง...จากสายน้ำ

<< < (15/26) > >>

จรีพร:





   เพลง "จากเจ้าพระยาถึงฝั่งโขง"   

คำร้อง :สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์ (สุรพล โทณะวณิก)
ทำนอง :  "เนรัญชรา"
ผู้ขับร้อง : ธานินทร์ อินทรเทพ


แม้อยู่ห่างต่างถิ่นแผ่นดินไหน
ถ้าวันใดคิดถึงถิ่นแผ่นดินสยาม
จงมองดาวพราวพร้อยลอยฟ้างาม
เพราะทุกยามฝากใจไว้กับดาว

ดังสำเนียงเสียงเพื่อนเตือนมาว่า
ทุกเวลาห่วงหวงกับห้วงหาว
คืนฟ้าหมองดาวอับแสงวับวาว
แต่ยังพราวโชติช่วงในดวงใจ

คือสำเนียงเสียงสั่งถึงฝั่งโขง
ผ่านรอบโค้งฟ้ากว้างสว่างไสว
เคลียสายลมพรมอุ่นละมุนละไม
เหมือนเสียงไห้เจ้าพระยาที่อาวรณ์

 

 :'e:111 :'e:111 :'e:111

MunZaD:


ช้ำรักมหาชัย

 คัมภีร์ แสงทอง
 
แบกความเจ็บช้ำ
ลงเรือข้ามฝั่งมหาชัย
มาคอยรถไฟมายืนร้องไห้
ด้วยใจของข้ากลัดหนอง
อกหักกลับหลัง
หวนคืนไปยังแม่กลอง
น้ำตาไหลนอง
เพราะเจ้าโอ้สาวมหาชัย
.โอ้ท่าฉลอม
ข้ามาตรมตรอมเจียนคลั่ง
แว่วเสียงระฆัง
รถไฟกำลังจะเคลื่อนจากแล้วห่างไกล
อนาจใจนัก เมื่อต้องแบกช้ำกลับไป
เหมือนคนใกล้ตาย
ไปนอนร้องไห้แม่กลอง
.รักเจ้ารวนเร
ดังตังเกหาฝั่งไม่เจอ
ดั่งน้ำขึ้นลงเสมอ
หัวใจของเธอมากเกินสี่ห้อง
บอกรักเปลี่ยนใจ
มีรักใหม่เอาไว้สำรอง
น้ำใจเจ้าดั่งน้ำในคลอง
คนแม่กลองชอกช้ำหัวใจ
.แบกความเจ็บช้ำ
ไปโยนทิ้งลำแม่กลอง
ให้มันไหลล่อง ไหลล่อง
ไหลลงสู่ธารอันกว้างห่างไกล
อย่ากลับมานะ
ขอเนรเทศเจ้าไป
ช้ำรักมหาชัย
ให้ลอยหายไปกับน้ำไปตามคลื่นลม

MunZaD:
[ Invalid YouTube link ]

รักเก่าที่บ้านเกิด
 
สุริยา ชินพันธ์

    .พี่จากบ้านนาไปห้าหกปี
...มาเยือนคนดีด้วยความคิดถึง
...ปีโน้นพบเธอ ทุกวันทุกวัน
เคยได้ช่วยกัน เก็บบัวในบึง
เคยนั่ง รำพึง รำพันรักใต้ร่มโพธิ์
...เราเคยเล่นน้ำในลำประโดง
...พายเรืออีโปงเก็บดอกโสน
...ลุยน้ำลุยโคลน หาปูหาปลา
จำได้ติดตาแต่เล็กจนโต แทบร้อง ไห้โฮ
ใจหายเสียดายกานดา
...ได้ข่าวว่าสาวไปบวชเป็นชี
...สูญเสียความดีพี่น้องเมินหน้า
ถูกมารสังคมหลอกขาย
รอดตาย กลับมา อยากไปเยี่ยมไปหา
...กลัวเอาน้ำตาไปอวดแม่ชี
...สุขเถิดแม่ชี อยู่ดีเถิดหนา
...พลอยโมทนาหมู่มารอย่ามี
...เจอแสงพระธรรมชี้นำเห็นทาง
เจอแสงสว่างสิ้นเวรกันที
ลาแล้ว แม่ชี ชาตินี้ขอโมทนา

MunZaD:


ไอ้หนุ่มตังเก
 
ไพรวัลย์ ลูกเพชร

 

.ไอ้หนุ่มตังเกร่อนเร่หาปลา
ล่องลอยนาวา เห็นน้ำกับฟ้าเป็นเพื่อน
...ลากอวนจับปลา กลางทะเล
นอนบนตังเก แรมเดือน
ผิวคล้ำดำเปื้อน คาว ปลา
...หุ่น ก็ไม่งามลุ่มล่ามเหลือเกิน
สาวแลก็เมิน เคอะเขิน ไม่หันมองหน้า
...จับปลาหาง่าย เต็มลำ
จีบแม่คนงาม หวานตา
ผมจนปัญญา สิ้น ดี
มี แฟน กับเขา หนึ่งคน
หน้า มล เรียนราม คำแหงปีสี่
...คนลูกน้ำเค็ม เหมือนกัน
เคยมีสัมพันธ์ หลายปี
ป่านนี้เขาลืม เราแล้วก็ไม่รู้
...เหม่อมองทะเลยิ่งเศร้ารัญจวน
เห็นนกนางนวล โผผินบินหวนคอยคู่
...สั่งลมทะเล บอกคนงาม
จบจากเรียนราม โฉมตรู
กลับมาเป็นครูสอนเด็กบ้านเรา

MunZaD:


บัวหลวงบึงพลาญ
 
ศรชัย เมฆวิเชียร

 
โอ้แม่พุ่มพวง
บัวหลวงแห่งบึงพลาญ
งามแท้เด้แม่แจ่มจันทร์
แค่สบตากันอดฝันบ่ได้
อยากอยู่ร่วมหอ
เคล้าคลอคู่เคียงชิดใกล้
ขวัญตาสิว่าจังใด๋
ตกลงหรือไม่แม่บัวกลางบึง
โอ้แม่พุ่มพวง
บัวหลวงบึงพลาญชัย
เว้าหวานซ่านถึงทรวงใน
คล้ายดังคารมณ์ผสมน้ำผึ้ง
หากใครได้เห็น
เนื้อเย็นรับรองต้องทึ่ง
พี่จนคงเอื้อมไม่ถึง
อยากคว้ามาคลึง คงหมดปัญญา
พี่เป็นคนไกล
ทรามวัยคงบ่สะออน
คนใกล้แถวยโสธร
และสารคามเขาคอยกันท่า
เพิ่นมีแหวนเพชร
สาวน้อยร้อยเอ็ดจึงนำพา
พี่มีแหวนพลอยด้อยค่า
แก้วตาบ่หันมามอง
โอ้แม่พุ่มพวง
บัวหลวงแห่งบึงพลาญ
อยากเด็ดไปปักแจกัน
ประดับห้องใจ ห้ามไผเกี่ยวข้อง
ตราบดินไม่สูญ
น้ำมูลไม่เลิกไหลล่อง
พี่ชายไม่หยุดใฝ่ปอง
แม่สาวเนื้อทอง ร้อยเอ็ดคนงาม

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว