มือใหม่หัดครับ
สายลมพริ้วปลิวไสวกลางสายหมอก แดดอ่อนออกตอนรุ่งเช้าช่างงามแสน
มองทุ่งหญ้าพริ้วไสวสู้ลมแรง ยามตะวันยอแสงช่างงามตา
ฤดูกาลยามหน้าหนาวช่างหนาวเหน็บ หนาวจนเจ็บหัวใจไขสันหลัง
หาผ้าห่มคลุมกายพอประทัง ด้วยกำลังชาติชนคนเดินดิน
ถิ่นอีสานผ่านมามีเรื่องเล่า คนเขาเว้านิทานนานหนักหนา
ทุ่งแห้งแล้งหน้าร้อนเดือนมีนา ย่างเมษากลางเดือนยิ่งระทม
ชนกุลาพ่อค้าจนหน้ามืด มองเห็นพื้นดินทรายไกลอักโข
เดินรอนแรมมาไกลหลายไมล์โล มาร้องโฮ่ ทุ่งกุลาพาเป็นลม
สายลมพริ้วปลิวไสวกลางสายหมอก จูงควายออกเล็มหญ้าพาสุขสม
ฝูงนกบินเล่นลอยคลอสายลม ดั่งอินทร์พรมหแต้มแต่งแปลงลงมา
อีสานเศร้าหลายปีครานี้ผ่าน ทุ่งดอกจานบานสะพรั่งดังเวหา
มองทุ่งไกลเขียวขจีมีท้องนา ทุ่งกุลาไม่เเล้งเหมือนดั่งเคย
ขำขำครับมือใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับและช่วยแนะนำขัดเกลาให้ด้วย ขอบคุณครับ