แต่งให้ศิษย์

[เพียงจันทร์ เชียงใหม่]

• Bookmark
• Permalink
• Tweet
• Share
• PM

...ศิษย์รักของครูจ๋า
เหนื่อยหนักหนาวางลงปลงเสียบ้าง
ความอ่อนล้าในใจได้เบาบาง
แล้วเดินทางต่อไปนะคนดี
...วาดความฝันของเธอตรงขอบฟ้า
ด้วยปากกาจากดาวพราวแพรวสี
บนห้วงผืนผ้าดำกลางราตรี
แม้มืดมีความหวังพลังใจ
...ฟังเสียงล้อของกาลที่ผ่านเคลื่อน
กระซิบเตือนเวลานั้นบ่าไหล
เช่นชีวิตที่เปลี่ยนผันทุกวันไป
จวบวารวัยมาพรากให้จากลา
...เติมสีของความสุขและทุกข์เศร้า
เข้าคลุกเคล้าด้วยเข้าใจใช่ใฝ่หา
เพื่อเรียนรู้ทุกข์สุขด้วยปัญญา
จะเห็นค่าทุกข์สุขว่ามากมี
...ถ้าวันนี้เหนื่อยหนักนะศิษย์รัก
ก็หยุดพักชั่วคราวก่อนเคลื่อนที่
พรุ่งนี้แม้มากปัญหารุมราวี
ขอฤดีเธอเข้มแข็งเต็มแรงคน
...เมื่อแบบฝึกชีวิตอยู่ข้างหน้า
เธอต้องกล้าพิสูจน์ใจกายฝึกฝน
อย่าลืมว่าทุกอย่างอยู่ที่ใจตน
อาจปี้ป่นหรือเลิศล้ำก็เพราะเธอ...

[ชบาบาน]

• PM

ถ้ากระผมเป้นลูกศิษย์คนนั้น  จักนั่งพนมมือรับสารัตถะอันเป็นประโยขนฺยิ่งของครูผู้ให้  ด้วยบทร้อยเรียงที่ราบเรียบ
แต่ห่วงใยในเนื้อหา  ยอดเยี่ยมขอรับท่าน!!

[ลุงชัย นรา]

• PM

...ครูครับ..แม้ผมจะไม่ใช่ศิษย์ ของท่าน แต่ บทกวี บทนี้ ทำให้ กำลังใจที่อ่อนล้า กลับมามีพลังเพราะแรงห่วงใย ของครู..ขอชื่นชม ด้วยใจจริงครับ...