รูปภาพเกี่ยวข้องกับบทเพลง > มาต่อเพลงกันเถอะ
มาต่อเพลงกันเด้อ หนุกๆ
MunZaD:
เพลง เพื่อนขี้อ้อน
ศิลปิน ธานินทร์ อินทรเทพ
เดี๋ยวนี้เขามี คนรักใหม่
เขาลืมว่าเราเป็นใคร เขาจำไม่ได้ แม้ชื่อ
เหมือนคนไม่รู้จักกัน เป็นไปได้หรือ
นี่แหล่ะหนา คนซื่อของเรา
ก็คิดถึงบ้าง ประสาเพื่อน
ที่เคยร่วมชายคาเรือน แล้วกลายเป็นเหมือนของเก่า
ห้ามเราไม่ให้พบ ก็พอหลบเอา
แต่อย่าห้ามเรา ร้องไห้
เป็นธรรมดา คนทิ้งกับคนถูกทิ้ง
มันต่างกันยิ่ง ในความรู้สึกทั่วไป
เขาเหมือนทิ้ง กองขยะกองใหญ่
แต่เราเหมือนทิ้งหัวใจ สิ้นไปหมดทั้งชีวา
ก็ขอให้ไป ได้ดีมีสุข
ถึงเราจะต้องทนทุกข์ มินานคงตายพ้นหน้า
เสียดายก็เพียง เวลาผ่านมา
ปลูกผักปลูกหญ้า ขายยังได้เงิน
ก็ขอให้ไป ได้ดีมีสุข
ถึงเราจะต้องทนทุกข์ มินานคงตายพ้นหน้า
เสียดายก็เพียง เวลาผ่านมา
ปลูกผักปลูกหญ้า ขายยังได้เงิน
ชาตรี:
เพลง เงินใช่ไหม
นักร้อง ยอดรัก สลักใจ
เงินใช่ไหม ทำให้คนจนขื่นขม
เงินใช่ไหม ทำให้สังคมตกต่ำ
เงินใช่ไหม ทำให้คนลืมศิลธรรม
หน้าด้านหน้าดำเ พราะเงินนี่หนอ
เงินใช่ไหม ทำให้ใจคนโหดร้าย
เงินใช่ไหม ทำให้ลูกมันฆ่าพ่อ
เงินใช่ไหม ทำให้เพื่อนฝูงแตกคอ
มีเงินมาล่อ รูปหล่อยังแพ้ขอทาน
เงินจ้างผี ให้ปลอมแปลงได้
เงินเป็นนาย ของคนทั่วบ้าน
เงินมาผ้าหลุด ความบริสุทธิ์แหลกราญ
ทนทรมาน กับคำถากถาง
เงินใช่ไหม ทำให้โลกเราสับสน
คือเหตุผล คนเลยมีช่องว่าง
รวยหมื่นล้าน แล้วท่านไม่ยอมปล่อยวาง
ปลูกต้นสตางค์ ไว้บนแผ่นหลังคนจน…
MunZaD:
เนื้อเพลง : คนจนเหมือนคนเลวใช่ไหมจริงเหร๊อะ
ศิลปิน : เสรีย์ รุ่งสว่าง
จน ไม่อยากจะบอก รักใคร
พูด ไป ก็ไม่มีใคร เขา ฟัง.
ยิ่งจน ยิ่ง มืดมน หน ทาง
สิ้นหวัง แม้ สตังค์ ไม่ มี.
ทำดี ก็ยังไม่มี ใคร เห็น.
จน เราเจอะแต่คน เขาอำ
ชอก ช้ำ ไม่รู้ว่ากรรม หรือ เวร.
ขาดทอง สาว คงมองแล้วเวร
เบื่อเหม็น หน้า คนจน เช่น เรา
อับเฉา เหลือเกินตัวเรา สาว เมิน
.จน จนเสีย จัง.
สิ้น หวัง ไม่มีใครร่วม ทาง เดิน.
เจ็บ ใจ นักหนา.
โชค ชะตา ต้อย ต่ำ เหลือ เกิน.
ขื่นขม ต้อง ก้ม หน้า เดิน
จนเกิน ไม่อยากจะเดิน ถนน.
จน ไม่อยากจะบอก รักใคร
พูด ไป ก็ไม่มีทาง ได้ ยล.
กลุ้มจัง มีแต่ทาง หมอง หม่น
กลุ้มจริง โอ๊ย ผู้หญิง ไม่ สน.
คนจน เขามองเหมือนคน ที่ เลว
จน ไม่อยากจะบอก รักใคร
พูด ไป ก็ไม่มีทาง ได้ ยล.
กลุ้มจัง มีแต่ทาง หมอง หม่น
กลุ้มจริง โอ๊ย ผู้หญิง ไม่ สน.
คนจน เขามองเหมือนคน ที่ เลว
ชาตรี:
เพลง เล็บมือนาง
นักร้อง ชาย เมืองสิงห์
เล็บจิกหยิกซ้ำ ย้ำยวนยั่วชาย
แม้เจ็บแทบตาย เหตุใดเบือนบิด
ที่พี่กอดอยู่เพราะรักดอก จึงดื้อดึงยาจิต
พี่ผิดทีเดียว เชียวหรือแม่คุณ
หอมหน่อยหอมนิด นิดเดียวหน้างอ
น้องหยิกเสียพอ หยอกล้อเคืองขุ่น
จ้างก็ไม่เจ็บถึงเล็บแหลม เหน็บแนมเพราะแก้มหอมกรุ่น
เนื้อขาดเป็นจุล ก็ขอยอมทน
เล็บมือน้องน้อยน้อย เบาหน่อยได้ไหม
เนื้อตัวพี่ชาย ชักลายปี้ป่น
ขืนหยิกยวนย้ำช้ำนะจ๊ะ เดี๋ยวตายแล้วจะมานั่งบ่น
พอสิ้นหน้าฝน บ่นหนาวตาย
เล็บหักปักฝัง กลางใจไม่เลือน
ฝังจิตเหมือนเตือน ไม่เลือนลืมง่าย
หยอกหยิกก่อนเก่าเซ้าซี้ เจ็บดีขอลองดูใหม่
ลองหยิกพี่ชาย อีกซิมีทาง...
MunZaD:
เนื้อเพลง : ทางที่ต้องกลับ
ศิลปิน : มัณฑนา โมรากุล
.ทางที่ ต้องกลับ
.ของคน บั้นปลาย.
.ก็คือ ความตาย
.ทุกราย ด้วยกัน.
.เศรษฐี ก็ปานนั้น
.ยากจน ก็เท่ากัน
.สุดทาง ดับขันธ์
.ด้วยกัน ทุกคน
.ละคร ของโลก
.วกวน เรื่อยไป.
.บทบาท วาดไว้
.ฉันใด ต้องทน.
.เกิดแก่เจ็บตาย ว่ายวน
.เหมือนไม้ ไกลฝั่ง ต่างคน
.นับวัน จะโค่น หล่นไป
.เกิดแล้วแคล้วตาย เมื่อไหร่.
.ต่างเกิด มาใช้
.เวรกรรม หรอกหนา.
.เกิดแล้วไม่แคล้ว ล่วงลา
.พรหมลิขิตนั้น คั่นมา
.ผูกดวงชะตา เพื่อนเอ๋ย.
.รักดี รักชั่ว รักตัว ต่างคน.
.ต่างมีต่างจน ทุกคน ต่างเคย.
.จดจำด้วยคำ เปรียบเปรย
.มิควร ท้อใจ อยู่เลย
.ทุกคน ลงเอย ด้วย ตาย
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version