สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

26 มิถุนายน วันสุนทรภู่

<< < (2/2)

วินัย ปราจีนบุรี:

บทกลอนของท่านสุนทรภู่ที่ผมประทับใจมากและยึดถือเป็นต้นแบบในการเขียนกลอนครับ


พระสวมสอดกอดแอบแนบถนอม
งามละม่อมแม่อย่าหมองเลยน้องเอ๋ย
สักแสนปีมิได้ร้างให้ห่างเชย
ไม่ละเลยลืมสัตย์ปฏิญาณ
ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
แม้เกิดในใต้ฟ้าสุธาธาร
ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา
แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรณพ
พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
แม่เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา
เชยผกาโกสุมปทุมทอง
เจ้าเป็นถ้ำอำไพขอให้พี่
เป็นราชสีห์สมสู่เป็นคู่สอง
ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง
เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป
เป็นสัจจังหวังจิตคิดถนอม
งามละม่อมมิ่งขวัญอย่าหวั่นไหว
จงโอนอ่อนผ่อนตามความอาลัย
ให้ชื่นใจเสียรู้แล้วเถิดแก้วตาฯ

ชบาบาน:
ขอบคุณขอรับ สำหรับวรรคทองของท่านครูภู่  บทนี้ช่างอมตะนิรันคร์กาลจริงๆ   ไม่มีใครทำได้ดีเท่าท่านครูภู่....

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[*] หน้าที่แล้ว