สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

26 มิถุนายน วันสุนทรภู่

(1/2) > >>

ชบาบาน:
นอบน้อมหัตถ์นมัสการผ่านชั้นฟ้า
ยี่สิบหกมิถุนาในปีหนึ่ง
ด้วยเคารพศรัทธาอันตราตรึง
ส่งสู่ถึงท่านภู่ครูกวี

   ร้อยมาลัยอักษรกลอนตลาด
   ด้วยเปรื่องปราชญ์ยิ่งนักสมศักดิ์ศรี
   จำเนียรกาลผ่านไม่น้อยร้อยกว่าปี
   กานท์กวียังอยู่คู่แผ่นดิน

ลูกหลานไทยซึมซับรับช่วงต่อ
ร่วมเกื้อก่อสานสรรค์วรรณศิลป์
มิขาดสายเชื้อชนม์ได้ยลยิน
บรรเลงพิณขับพ้อคลอบทกลอน

             ณ สวรรค์ชั้นกวีรุจิเรข
   บรมเอกอัครครูอยู่พักผ่อน
   ขอท่านภู่สถิตสถาพร
   นิรันดรในสถานพิมานแมน.

ทวีป โคราช:
ยอดเยี่ยมมากครับท่านพี่ชบาบาน  ขอปรบมือให้ดัง ๆ :'e:133 :'e:133 :'e:133

ชบาบาน:
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนห้องนี้ ขอรับ

สหัสวรรษ:
พูดถึงทั่นภู่แล้ว บทกลอนที่ประทับใจต้องบทนี้

ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง   มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา    ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ         สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย
ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย              ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป
ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก   สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป         แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืนฯ

ชบาบาน:
ท่านครูภู่ปล่อยวรรคทองชุดนี้เป็นที่ประทับใจคอสุราอย่างมาก คงเป็นเพราะท่านครูก็พิศมัยสุราอยู่ไม่น้อย...

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป