สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า
ทรายขาว....กับทะเลสวย...
ลุงชัย นรา:
...ห่างหายจากหน้านี้ไปนาน...เลย..กลับมา...ขอนำภาพฟ้าใส ทะเลสวย จากเกาะหลีเปะมาฝากเพื่อนร่วมบ้าน พร้อมทั้งบทกลอน เพราะๆมาฝากครับ
คลื่นทะเลเพพัดลัดเลาะทราย
วาดลวดลายความแท้ว่าแปรผัน
กระแสลมโหมพามาพบกัน
ณ ฝั่งนั้นพลันพรากจากรอยทราย
เมื่อยามรักคลื่นทักกระทบฝั่ง
ที่พร้อมพรั่งเสียงเสนาะเพราะเหลือหลาย
น้ำทะเลสีฟ้าดูพร่าพราย
เหมือนดังร่ายมนต์ลวงบ่วงทะเล
แต่ไม่นานหวานคลายสลายห่วง
คลื่นละล่วงเลยลับกลับหักเห
ทิ้งผืนทรายกับลายที่ปนเป
ใจซัดเซแยกทางร้างคนคอย
กี่หาดทรายก็คล้ายกันเช่นนี้
เหมือนใจที่รักริดปลิดร่วงผล็อย
คลื่นกระทบสบหาดสาดริ้วรอย
เพียงนิดน้อยเวลาพาร่วงโรย
ขณะหนึ่งอาจซึ้งคลึงเคล้าคลื่น
อีกขณะอาจสะอื้นจนใจโหย
เหลือขยะคลุมทรายไร้ผู้โกย
ต้องโอดโอยเพราะพิษที่ติดใจ [/color][/size]
ชบาบาน:
บทกลอนชมธรรมชาติ แต่แฝงฝังด้วยอารมณ์ ลื่นไหลเหลือคณา ขอบคุณท่านลุงชัย หายหน้าหายตาไปจากตรงนี้
ค่อนข้างนาน แต่เชื่อว่าต่อไปคงจักต้องเข้ามาบ่อยๆใช่ไหมขอรับ
ลุงชัย นรา:
..ยินดีครับ..ถ้าคุยอาจเข้ามาบ่อย แต่...ถ้าเป็นบทกลอน ต้องใช้อารมณ์สักนิดครับ ท่านชบาบาน
ชบาบาน:
ถึงยังไง ท่านลุงชัยก็เข้ามาแล้ว ขอบคุณขอรับ
แม็ท:
ท้องฟ้าสวยทะเลใสหาดทรายขาว
ระยิบพราวเกลียวคลื่นก่อนอับแสง
เดินชมหาดลงเล่นน้ำจนฟ้าแดง
ดุจดั่งแฝงฝังภาพไว้ในใจเรา
อยากกระซิบบอกทะเล...ได้รับรู้
เมื่อครั้งอยู่เพียงลำพัง..นั่งเหงาๆ
เสียงคลื่นซัดแสงผ่านพ้น...มีเพียงเรา
ภาพเก่าๆมาวันนี้..มีเพียง...ทราย
เมื่อต่างคนก็ต่างรู้..ว่ามันผิด
เพียงแค่คิดผิดเพี้ยน..เปลี่ยนความหมาย
จะขออยู่เพียงในใจ..แม้ห่างกาย
ไม่เสียดายความจริงใจ..ที่...ให้เธอ
มาวันนี้อาจดูเหงา...เมื่อเราห่าง
ก็มีบ้างยังฝันถึง..อยู่เสมอ
สักวันหนึ่งวันใด...หากพบเจอ
ขอเพียงเธอยิ้มทักฉัน..เท่านั้น...พอ. แม็ท เมืองชล ๓๑๐๕๒๕๕๖ ๑๒.๑๔
ฝากไว้รวมๆกับทะเลสวยๆของลุงชัยแล้วกันครับ เกี่ยวกับทะเล..สวยๆ เหมือนกันครับ แต่คงสวยสู้ทะเลทางใต้ไม่ได้นะครับ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version