ขำขำชุดนี้มีชื่อว่า...เห่ามั้ยนี่ (จริง ๆ เขาถามว่ามีมากมั้ย)
ย้อนกลับไปเมื่อครั้งเมืองไทย จี.ไอ. เดินกันเต็มเมือง
ฝรั่งรายหนึ่งกับภรรยา เดินชมตลาดขายของ(ดังเช่นตลาด เจ.เจ.บ้านเราแหละ)
ชมสินค้าไปเรื่อยเปื่อย พลันก็แลเห็นร้านขายลูกสุนัข คนยขายมักพูดสำเนียงออกไปทางอีสาน
ฝรั่งสนใจลูกสุนัข ชมและลูบหัวลูกสุนัขอย่างเอ็นดูและอยากได้
ฝรั่ง : บิวตี้ฟูล เวรี่ ๆ
คนขาย : ?
ฝรั่ง : ฮาวแมนี่ (มีมากมั้ย)
คนขาย : ?
ฝรั่งถามไป คนขายก็เงียบเลยถามย้ำดัง ๆ
ฝรั่ง : เฮ้ ยู......(พร้อมเขย่ากรงลูกสุนัข)......ฮาวแมนี่
คนขายฟังสำเนียงฝรั่งเพี้ยนเป็น ....เห่ามั้ยนี่ เลยรีบตอบ
คนขาย : อ๋อ.....ครันบ่เห่า สิแม่นหมา บ่คับ
ฝรั่ง : ?
