สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

หยาดเพชร

(1/1)

ชบาบาน:
หยาดน้ำค้างพร่างใสดั่งใยแก้ว
ถักทอแนวพลิ้วพรายรายรอบสรวง
นวลจันทราคืนเพ็ญดูเด่นดวง
เกร็ดฟ้าร่วงระยับตามาไรไร

   คิดถึงทุ่งบ้านนาในคราก่อน
   น้องหนุนนอนแนบสนิทเชยชิดใกล้
   ชี้ชวนชมเวิ้งฟ้าอ่าอำไพ
   สองดวงใจมาดมั่นคำสัญญา

ฝากแวมดาวพราวเด่นเป็นสักขี
จะไม่มีห่างเหเสน่หา
ฝากนวลจันทร์สวยใสเต็มนัยน์ตา
ฝากฝั่งฟ้ารู้เห็นเป็นพยาน

   สวรรค์เอย......คืนนี้ไม่มีแล้ว
   ไร้วี่แววดวงตามาประสาน
    มีหัวใจเหม่อและหม่นจนดักดาน
   กับวิญญาณครองร่างเพียงลางเลือน.

   

ลุงชัย นรา:
...เข้ามาอ่านบทนี้ในตอนดึกเวลา 23.11 น...ที่เงียบสงัด ของพื้นถิ่นชายแดนใต้อันไกลโพ้น....คืนข้างแรมที่ฟ้าเหงา ทำให้ได้อารมณ์ในการอ่านและสร้างจินตนาการร่วม..ขอขอบคุณท่านชบาบานมากครับ ที่ทำให้อารมณ์เคลิ้มฝัน....

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ