สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

ดุเหว่าจ๋า....วาเลนไทน์ ผ่านไป

(1/1)

ลุงชัย นรา:
                                                สนธยา ฟ้าคล้ำ ใกล้ค่ำแล้ว
                                                สายลมแผ่ว แว่ววน ปนความหลัง
                                                ลำไผ่ลู่ สูสี อี๋อ๋อดัง
                                                วิหคสั่ง ฟังเสียง สำเนียงครวญ
                                                หวีดหวิวแหวก แมกไม้ ไพรสนั่น
                                                รู้ไหมขวัญ หวั่นผวา อุราหวน
                                                รำพึงถึง ซึ้งแนบ แอบทบทวน
                                                ใจรัญจวน ป่วนปั่น นับวันรอ

                                                ดุเหว่าจ๋า ข้าฯวอน ฝากย้อนกลับ
                                                ไปสำทับ คนไกล อย่าใจฝ่อ
                                                วาเลนไทน์ ผ่านไป คนึงรอ
                                                ได้ไหมหนอ หากมิรับ จะจับแกง

ชบาบาน:
สำผัสนอกสำผัสในเสร็จสรรพ ยอดนะลุงชัย

รุ่นโบราณ:
ไพเราะเพราะพริ้งมากครับ  อ่านทีแรกนึกว่ากลอนรัก  พอตอนจบถึงรู้ว่าเป็นกลอนร้าย  โธ่ สงสารคุณดุเหว่าจัง

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ