สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

คอย

(1/1)

ชบาบาน:
ลมลู่ลิ่วพริ้วพรายผ่านสายน้ำ
ตาปีฉ่ำชื่นใจหาไหนเหมือน
วิบแววดาวสกาวพ้อล้อเพ็ญเดือน
ยามมาเยือนเดียวดายชายชลธี

ค่ำแสนหนาวร้าวอารมณ์จากลมเหนือ
พร่างพราวเมื่อเมฆพรายฉายรังสี
ให้คิดถึงกัลยาดารณี
คอยวันที่หลั่นฟ้ามาให้เชย

คะนึงหามาลีศรีจากสรวง
แสนหนักหน่วงโหยไห้แล้วใจเอ๋ย
คราหน่วงหนาวอารมณ์ลมรำเพย
อย่าละเลยให้เศร้าเพราะเฝ้ารอ

ถ้าวันใดพร้อมพรากจากชั้นฟ้า
เกิดเมตตาให้สอยอย่าลอยล่อ
จะโลมรื่นชื่นใจเสียให้พอ
แนบพะนอฝังกายชาย...ตาปี.

ลุงชัย นรา:
..อ่านกลอนบทนี้แล้ว..ทำให้หวนคำนึง..ในอดีตที่เคยไปนั่งริมฝั่งตาปี..ชมการแข่งเรือ..นานจนเกือบลืมไปแล้ว เพราะกลอนบทนี้ทำให้ความจำเจิดจ้า..อีกคราหนึ่ง..ขอขอบคุณท่านชบาบานมากครับที่จุดประกายความทรงจำ

ชบาบาน:
การแข่งเรือชักพระของสุราษฎร์ก็ยังคงมีอยู่ทุกปี  แต่ความสนุกสนานก็เปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย ขอบคุณท่านลุงชัยขอรับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ