


บางกอกน้อย - ระพิณ ภูไท
สุดคลองบางกอก น้อย พายเรือตามหาบัวลอย
จนเหงื่อพี่ย้อย โทรมกาย ปากพี่ตะโกนกู่
ถึงยอดชู้ เพื่อนร่วมตาย ไม่รู้ว่าเจ้าจมหาย
ลอยไปแห่งใดเล่า หนา
ใจพี่แทบขาด แล้ว มือคง ยังจ้ำยังแจว
ตามหานางแก้ว ดวงตา ศพน้องเจ้าลอยล่อง
อยู่ใต้ท้อง สุดธารา หรือว่าลอยออก นอกเจ้าพระยา
จึงค้นหาไม่ พบศพบัวลอย
โถ เจ้าว่ายน้ำไม่เป็น ยังลง ว่ายเล่น
เพียงเห็น ชื่นเย็นนิดหน่อย น้ำเชี่ยวยิ่งเหลือ
เจ้าจึงเป็นเหยื่อ คลองบางกอกน้อย
จิตใจ พี่ให้เศร้าสร้อย ถึงบัวลอย แม่จอมขวัญ
สุดหล้า สุดฟ้า เขียว เธอเป็นแม่พระองค์เดียว
ที่เหนี่ยวใจรัก คงมั่น เจ้าสิ้นใจต่อหน้า
ด้วยพี่คว้า เจ้าไม่ทัน เหมือนพี่พิฆาตเด็ดดวงชีวัน
จอมขวัญนงนุช สุดบูชา ....ดนตรี.........