รูปภาพเกี่ยวข้องกับบทเพลง > มาต่อเพลงกันเถอะ

มาต่อเพลงกันเด้อ หนุกๆ

<< < (791/1098) > >>

คนชายแดน:

คนชายแดน

ศิลปิน : สายัณห์ สัญญา

.ลมรำเพยพี่นี้รำพึง
คิดถึงเจ้า ที่ต้องจากจร
ใจอาวรณ์พี่นี้วังเวง เพราะเกรงว่า
เจ้าจะหม่นหมอง ไกลอย่างนี้
อย่างดีก็เพียงแค่มองเห็นภาพนวลน้อง
ยิ่งมองยิ่งคิดถึงแฟน ทุ่งนาป่านี้
ก่อนเคยได้มีเนื้อแน่นหลวงพ่อ องค์แสน
เราเคยจุดธูปบูชา.

.ไปเมืองกรุงทุ่งนี้เลยลืมน้องลืมสิ้น ทิ้งถิ่น บ้านนา
เป็นดาราเจ้านี้เลยลืมเจ้าลืมหมู่ ที่อยู่ ชายแดน
ลืมลำโขงที่ลงเที่ยวพายเรือแล่น
น้องลืมเป่าแคนลำเพลินอีสานบ้านเฮา
น้องรังเกียจหรือสกลนครบ้านเก่า
ที่ใครๆเขาเรียกลาวอีสานบ้านนา.

.ทิ้งพี่ไปเหมือนตายจากหนีหลายๆปีไม่เห็นกลับมา
น้องไม่มีแม้แต่จดหมาย น้องทรามวัยลืมสิ้นสัญญา
ที่เคยให้ไว้เมื่องานบ้องไฟที่ว่า
น้องนวลจะมาเข้าพรรษาบ้านเฮา
นี่จวนออกพรรษาก็ยังไม่เห็นหน้าเจ้า
หลงคอยปล่อยเรา เศร้าอยู่ที่ชายแดน
..ดนตรี....
.ทิ้งพี่ไปเหมือนตายจากหนี
หลายๆปีไม่เห็นกลับมา น้องไม่มีแม้แต่จดหมาย
น้องทรามวัยลืมสิ้นสัญญาที่เคยให้ไว้
เมื่องานบ้องไฟที่ว่า น้องนวลจะมาเข้าพรรษาบ้านเฮา
นี่จวนออกพรรษาก็ยังไม่เห็นหน้าเจ้า
หลงคอยปล่อยเราเศร้าอยู่ที่ชายแดน

ชาตรี:
เพลง กระท่อมไพรวัลย์ .
นักร้อง สุเทพ วงศ์กำแหง
คำร้อง-ทำนอง ชาญชัย บัวบังศร

แดนนี้มี กระท่อมไพร
สุขกว่าแดนไหน ในพนาป่านี้ปานว่า
ดังจะเป็นกระท่อมราชา
ดีกว่าแดนไหนในหล้า ป่าเขาลำเนาไพร

ฟังเสียงพิณ กอไผ่สี
ดังหนึ่งมโหรี เป็นดนตรีขับขานมาให้
เวียงวังทอง ก็รองกระท่อมไพร
มีป่าเป็นรั้วกว้างใหญ่ แดนไพรนี้เป็นประหนึ่งธานี

มีแต่เรา เหงาใจไร้ค่า
ชวนฉันน่า อนาถใจแสนทวี
ยังขาดนาง เป็นราชินี
ถ้าหากแม้นมี กระท่อมไพรนี้สุขสมปอง

ทิวเขาปาน ดังม่านบัง
หริ่งต่างแตรสังข์ เป็นเวียงวังสวรรค์หอห้อง
วังเวงพาปักษาแว่วร้อง ชะนีกู่เรียกหาคู่ครอง
ชวนให้ฉันปอง กระท่อมไพรวัลย์...
                            :'e:78

จรูญ ลพบุรี:
ท่าฉลอม
 ชรินทร์ นันทนาคร
Bb.....
 >>>พี่ อยู่ไกลถึงท่าฉลอม
 แต่พี่ไม่ตรอมเพราะรักพยอม ยาม ยาก
 ออกทะเล จะหาปลา มาฝาก
 แม่คุณขวัญใจคนยาก รับของฝากจากพี่ได้ไหม
 โปรด เมตตารักพี่สักนิด
 พี่มอบชีวิตอุทิศให้สาว มหาชัย
 แบกความรัก ข้ามทะเล มา ให้
 ฝ่าลมและคลื่นเท่าไหร่ รักจึงได้ว่ายน้ำข้ามมา
 ท่าฉลอม กับมหา ชัย
 จะคิดทำไมว่าไกล เชื่อมความรักไว้ดีกว่า
 บอกเพียงสักคำ ว่าไม่รักจะหักใจลา
 ซ่อนตัวตามประสา จะหนีซ่อนหน้า ห่าง ไกล
 เรื่อง ทะเลนั้นพี่พอรู้
 แต่เรื่องเจ้าชู้ไม่รู้จะทำ ฉันใด
 หยั่งทะเลพอคะเน ดู ได้
 แต่ความรักเกินครวญใคร่
 ลึกเท่าไหร่ไม่รู้หยั่งถึง
.ท่าฉลอม กับมหาชัย
 จะคิดทำไมว่าไกล เชื่อมความรักไว้ดีกว่า
 บอกเพียงสักคำว่าไม่รักจะหักใจลา
 ซ่อน ตัวตามประสา
 จะหนีซ่อนหน้า ห่าง ไกล
 เรื่อง ทะเลนั้นพี่พอรู้
 แต่เรื่องเจ้าชู้ไม่รู้จะทำ ฉันใด
 หยั่งทะเล พอคะเน ดู ได้
 แต่ความรักเกินครวญใคร่
 ลึกเท่าไหร่ไม่รู้ หยั่งถึง

ผู้บ่าวไทบ้าน (อีสานใต้):
 :'e:56 ถึง แน่
ถึงชั่วก็รัก
สายัณห์ สัญญา

ถึงเธอจะผ่านผู้ชายร้อยพัน
ไม่ทำให้ฉันคิดว่าเธอนั้นจะต้อยต่ำ
ถึงเธอเป็นหญิงขายร่างให้เขาลูบคลำ
เธอใช่อยากทำชีวิตเหลวไหล
โถเธอหมกอยู่กับความโสมม
ผู้คนทับถมให้เธอจมห้วงเหวความใคร่
เพราะเธอยากไล้ไส้กิ่วเมื่อหิวจำใจ
ให้ชายลูบไล้ร่างกายซูบโทรม
พลีร่างให้ชายชมเพลินหวังเงินยาไส้
เพียงขอใช้จ่ายเมื่อยามอับจน
จิตใจของเธอเพริดพริ้งกว่าหญิงหลายคน
สู้ยอมดิ้นรนพ้นความอดตาย
ฉันขอสมัครรักเธอซักคน
จะเป็นน้ำฝนล้างชโลมคราบคาวความใคร่
ไม่เคยจะคิดหยามหลู่โปรดรู้ดวงใจ
ขอฉุดโฉมฉายให้ไกลโรงแรม
Solo 7 bars...6...7...
พลีร่างให้ชายชมเพลินหวังเงินยาไส้
เพียงขอใช้จ่ายเมื่อยามอับจน
จิตใจของเธอเพลิดพริ้งกว่าหญิงหลายคน
สู้ยอมดิ้นรนพ้นความอดตาย
ฉันขอสมัครรักเธอซักคน
จะเป็นน้ำฝนล้างชโลมคราบคาวความใคร่
ไม่เคยจะคิดหยามหลู่โปรดรู้ดวงใจ
ขอฉุดโฉมฉายให้ไกลโรงแรม

คนชายแดน:
เสียน้ำตาที่คาเฟ่

ศิลปิน : ศรเพชร ศรสุพรรณ
..เรารักกัน อยู่ด้วยกันสองคน
เพราะความจน ต่างดิ้นรนหางาน
เธอได้งานเด่น เป็นนักร้อง อยู่ห้องอาหาร
ส่วนฉันได้ งาน งานพื้นบ้านเป็นกรรม-กร
เรารักกัน อยู่ด้วยกันหลายปี
ไม่เคยมี สิ่งไม่ดีเหมือนก่อน
เธอร้องเพลงอยู่ เธอก็รู้ว่าฉันอาทร
ก่อนฉันเข้านอน ยังคิดอาวรณ์ ห่วงเธอ
มาวันหนึ่ง ฉันบึ่งเข้าห้องอาหาร
เพื่อรับเธอกลับบ้าน วันนั้นฉันจึงได้เจอ
มีแขกใจใหญ่ คล้องมาลัยให้เธอ
สุดท้ายเล่าเออ เธอหลงเห่อตามเขาไป
ความรักเอย ก็เลยเป็นน้ำตา
เสียเวลา ต้องกลับมาเสียใจ
พอเห็นคาเฟ่ ใจฉันเขว-อกสั่นขวัญหาย
ปวดร้าว ทรวงใน ยังเสียวหัวใจไม่ ลืม

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว