ผู้เขียน หัวข้อ: ลูกกรุงแต่งโดย สรวง สันติ ( ส่วนเกิน-ดาวใจ,ของแท้คือเธอ-ดอน สอนระเบียบ)  (อ่าน 1665 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ vathitrit

  • ThomasEtemeDO
  • ผู้ช่วยแอตมิน
  • *******
  • ออฟไลน์
  • 885
    1715
  • เพศ: ชาย
    • @pump_upp - best crypto pumps on telegram !



ส่วนเกิน
ดาวใจ ไพจิตร

<a href="http://dc223.4shared.com/img/583253196/d28111a9/dlink__2Fdownload_2F11mBZKAe_3Ftsid_3D20110429-043727-368390a8/preview.swf" target="_blank" class="new_win">http://dc223.4shared.com/img/583253196/d28111a9/dlink__2Fdownload_2F11mBZKAe_3Ftsid_3D20110429-043727-368390a8/preview.swf</a>


มองดาวเดือน ที่ลอยล้นเกลื่อนนภา
ลมโบกพริ้วโปรยมา ใจผวาลอยเลื่อน
ระทม ระทวย ระทึกฤทัย ไร้เพื่อน
ใจนึกอยากเป็นเดือน
มีดาวล้อมเกลื่อน รอบกาย
มองดูตัวเรา แสนจะว่างเปล่าเดียวดาย
น่าอาย ขวย เขิน
ป่านนี้เขานอน ชิดเนื้อนวล ชวนเชิญ
แต่เรา ส่วนเกิน เขาคงเมิน ให้คอย

มนต์อันใด มัดใจเราให้ ใฝ่หา
ใจก็รู้ดีว่า นี่แหละหนาปมด้อย
คนมีภรรยา เขาหรือจะมา ได้บ่อย
เราก็เฝ้าแต่คอย ดวงใจละห้อยคอยหา
อาดูร เดียวดาย เขาคงจะหน่ายไม่มา
หรือว่า ทำเมิน
เมื่อยาม นิทราหอม ภรรยาคุณเพลิน
ปล่อยให้ ส่วนเกิน หอมหมอนเพลิน แทนคุณ

มนต์อันใด มัดใจเราให้ ใฝ่หา
ใจก็รู้ดีว่า นี่แหละหนาปมด้อย
คนมีภรรยา เขาหรือจะมาได้บ่อย
เราก็เฝ้าแต่คอย ดวงใจละห้อยคอยหา
อาดูร เดียวดาย เขาคงจะหน่ายไม่มา
หรือว่า ทำเมิน
เมื่อยาม นิทราหอมภรรยา คุณเพลิน
ปล่อยให้ ส่วนเกิน หอมหมอนเพลิน แทนคุณ...


ของแท้คือเธอ
ดอน
<a href="http://spamtheweb.com/ul/upload/260210/33832_07.don.swf" target="_blank" class="new_win">http://spamtheweb.com/ul/upload/260210/33832_07.don.swf</a>

มองดาวเดือน ที่ลอยล้นเกลื่อนนภา
ลมโบกพริ้วโปรยมา  ใจผวาลอยล่อง
ระทมระทวย ทนทุกข์ฤทัย จำต้อง
นอนฝันใฝ่ไตร่ตรอง จำฝืนต้องหักใจ
เราไกลเพียงตัว หัวใจไม่ห่างจางหาย
ไม่คลายเสน่หา  ค่ำนี้เขานอน
หอมหมอนแทนกายา อดทนหน่อยหนา
พรุ่งนี้จะมาเชยชม

มนต์อันใด มัดใจเราให้ห่วงแสน
เกลียวผูกมัดเหนียวแน่น ใจสุดแสนจะข่ม
นอนคนึงซึ้งเหมือนใจติดหล่ม ใจขอฝากกับลม
ไปเคล้าห่มบังอร วานลมเอาใจ
ฉันไปซุกอยู่ใต้หมอน ข้างนอนดวงแข
กอดหมอนครั้งใด ใจหอมใจซึ้งแน่
เชื่อเถิดดวงแข ของแท้ๆ คือเธอ...

มนต์อันใด มัดใจเราให้ห่วงแสน
เกลียวผูกมัดเหนียวแน่น ใจสุดแสนจะข่ม
นอนคนึงซึ้งเหมือนใจติดหล่ม ใจขอฝากกับลม
ไปเคล้าห่มบังอร วานลมเอาใจ
ฉันไปซุกอยู่ใต้หมอน ข้างนอนดวงแข
กอดหมอนครั้งใด ใจหอมใจซึ้งแน่
เชื่อเถิดดวงแข ของแท้ๆ คือเธอ...

+0 โดย

ลิ้งค์หัวข้อ: https://www.plengpakjai.net/index.php?topic=5395