สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

เลิกเป็นทาส

(1/1)

rungsee:
 :'e:101
         เลิกเป็นทาส
          วันนี้ขอสิ้นสุดหยุดเป็นทาส           ปลดอำนาจเธอที่มีต่อฉัน
          หมดสิ้นเยื้อขาดใยมีให้กัน           จะไม่หันหลังกลับรับอารมณ์
          ฉันอดทนนานปีร่วมชีวิต               ปลูกเรือนผิดคิดจนพังฟังขื่นขม
          เคยทนอยู่อย่างอกไหม้ไส้ระทม   เกินจะข่มใจรวมอยู่ร่วมเรือน   
          ถูกคุมเข้มทุกย่างก้าวราวนักโทษ   บทหึงโหดเหี้ยมตกม้ายิ่งป่าเถื่อน
          ทุกคำสั่งต้องดั่งใจไร้คำเตือน            อาจโดนเฉือนไม่รู้ตัวชั่วพริบตา
          เธอทำตัวน่าเบื่อเสือยิ้มยาก           ยามคันปากมิเคยซ้ำสรรค์คำด่า
          ความสามารถเฉพาะตนล้นราคา   ผู้บังคับบัญชาน่าเกรงกลัว
          ชีวิตฉันหดหู่เหมือนอยู่นรก           รอยช้ำฟกมิเคยหมดเท้าจรดหัว
          เธอสั่งมาฉันช้าไปได้เจ็บตัว          โอ้...มืดมัวอิสระจะก้าวไป
          ความอดทนหมดสิ้นดิ้นรนหนี           ฉันได้พบเสรีที่ยิ่งใหญ่
          เหี้ยมตกม้าอย่างเธอนั้นฉันขอไกล     ชาติไหนไหนอย่าบรรจบพบกันเลย

 :'e:102 :'e:122 psi304

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ